Εις τον θάνατον του Λορδ Μπάιρον

Αυτόγραφα έργα, Ενότητα 6, Παράρτημα: Ενδιάμεσο αντίγραφο θεωρημένο (Ζακύνθου αρ. 20): Τυπογραφική μεταγραφή
Συγγραφέας : Σολωμός, Διονύσιος, 1798-1857
Επιμελητής : Τικτοπούλου, Κατερίνα
Εκδότης : Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Έτος έκδοσης : 2005
ISBN : 978-960-250-305-8
Σελίδες : 51
Τόμος : 2
Σχήμα : 35x25
Κατηγορίες : Νεοελληνική λογοτεχνία
Σειρά : Αυτόγραφα έργα Διονυσίου Σολωμού· Αυτόγραφα Έργα

35.34 € 31.45 €




Eξήντα χρόνια μετά τη διατύπωσή του και τριάντα τέσσερα μετά την πραγματοποίησή του, το αίτημα του Λίνου Πολίτη για μια πανομοιότυπη παλαιογραφική ή διπλωματική έκδοση των χειρογράφων του Σολωμού είναι πια δικαιωμένο στη συνείδηση της επιστημονικής κοινότητας. H ανάγκη να ανατυπωθεί η αρχική έκδοση του 1964 έγινε επιτακτική στα τέλη της δεκαετίας του 1980, όταν τα "Aυτόγραφα έργα" είχαν γίνει πλέον δυσεύρετα. Για το σκοπό αυτόν συνεργάστηκαν το Aριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και το Mορφωτικό Ίδρυμα Eθνικής Tραπέζης. Aπό τη στοργική αλλά αυθαίρετη σύνθεση του Πολυλά στα Eυρισκόμενα αποσπάσματα και σχεδιάσματα του Σολωμού (1859) έως την πρώτη συγκέντρωση και έκδοση των "Aυτογράφων έργων" από τον Λίνο Πολίτη, έφτασε στις μέρες μας ένα πλούσιο αθησαύριστο υλικό, τοποθετημένο στη σωστή του θέση, επιτρέποντας έτσι συσχετίσεις, χρονολογήσεις, σχεδιασμούς. H νέα έκδοση, που άρχισε το 1998, παρακολουθεί την κατάταξη των σολωμικών χειρογράφων σε 15 ενότητες από τον Λίνο Πολίτη, δεν διατηρεί όμως τη συνέκδοση των ενοτήτων στον ίδιο τόμο. Έτσι προέκυψαν δύο αυτοτελή σώματα: ένα με τις φωτοτυπίες και ένα με την τυπογραφική μεταγραφή. H έρευνα που αναπτύχθηκε μετά το 1964 οδήγησε σε βελτιώσεις στην ανάγνωση, οι οποίες συγκεντρώθηκαν και αξιοποιήθηκαν στην παρούσα έκδοση. Aντίθετα, οι φωτοτυπίες ανατυπώθηκαν από την πρώτη έκδοση, γιατί με το πέρασμα του χρόνου τα χειρόγραφα έχουν φθαρεί σημαντικά.

Γεννήθηκε στην Ζάκυνθο το 1798, από αριστοκρατική οικογένεια. Το 1808 στάλθηκε στην Ιταλία για σπουδές και σπούδασε νομικά. Μετά από δέκα χρόνια επιστρέφει στη Ζάκυνθο με γερή φιλολογική μόρφωση. Εκείνη την εποχή γίνεται δεκτός σε μια φιλολογική οργάνωση όπου αναγνωρίζεται ως στιχουργός. Στο τέλος του 1828 εγκαταλείπει τη Ζάκυνθο και εγκαθίσταται στη Κέρκυρα για να αφοσιωθεί στην ποίηση. Το 1833 ένα σοβαρό οικογενειακό γεγονός τον ταράζει, ο ετεροθαλής αδελφός του δηλώνει στις λιμενικές αρχές την κληρονομιά από τον πατέρα του και τη διεκδικεί. Όλα τα χρόνια που έζησε στην Κέρκυρα δεν έκανε ούτε ένα ταξίδι στην ελευθερωμένη Ελλάδα γιατί, όπως υποστηρίζεται, "δεν εσυνηθούσε να θεατρίζει στο εθνικό του φρόνηματα αλλά μες το άγιο βήμα της ψυχής". Όταν ο Σολωμός γύρισε από την Ιταλία, έφερε μαζί του ποιήματα θρησκευτικού περιεχομένου. Αργότερα δημιουργεί αυτοσχέδια σονέτα και τέλος λυρικά ποιήματα. Το πρώτο εκτενές ποίημα του Σολωμού είναι ο "Ύμνος εις την Ελευθερία" που είναι γραμμένος σε τετράστιχες στροφές. Ο Σολωμός πέθανε το Φεβρουάριο του 1857 από εγκεφαλική συμφόρηση. Τα οστά του μεταφέρθηκαν το 1865 στη Ζάκυνθο και τοποθετήθηκαν στην αρχή σε ένα μικρό μαυσωλείο στον τάφο του Κάλβου. Επίσης χαρακτηριστικό είναι ότι ο Σολωμός ως ποιητής απέκτησε φήμη από τα νεανικά του χρόνια και ότι με το πέρασμα των δεκαετηρίδων το ποιητικό του έργο δεν ξεπεράστηκε.






e-mail Facebook Twitter