Η βυζαντινή αυτοκρατορία ήταν ένα από τα σημαντικότερα κράτη του Μεσαίωνα και έχει επηρεάσει καταλυτικά την ιστορία της Ευρώπης μέχρι και τη σύγχρονη εποχή. Αυτό δεν περιορίζεται μόνο στην προάσπιση από τους εχθρούς (για παράδειγμα, τους μουσουλμάνους Άραβες και τους Τούρκους), καθώς και στη διαφύλαξη της αρχαίας κληρονομιάς, αλλά και στο ότι το Βυζάντιο, ιδιαίτερα στις αρχές και στον κυρίως Μεσαίωνα, αποτελούσε ένα αξιοζήλευτο πρότυπο για άλλα ευρωπαϊκά βασίλεια, το οποίο προσπαθούσαν συνεχώς να μιμηθούν. Εξαιτίας αυτού του γεγονότος, αλλά και του πλούτου του, το Βυζάντιο έγινε το αντικείμενο του πόθου πολλών. Δεν είναι λίγοι αυτοί που προσπάθησαν και με τη βία, όποτε χρειάστηκε, να το κατακτήσουν. Μέχρι τον 13ο αιώνα, το Βυζάντιο ήταν σε θέση να αντέξει στις διάφορες επιθέσεις, αλλά μετά την πρώτη λατινική-χριστιανική σταυροφορία άρχισε η πτώση, έως ότου υπέκυψε οριστικά στους μουσουλμάνους Τούρκους το 1453. Παρά την εντυπωσιακή και συναρπαστική ιστορία του, το Βυζάντιο έχει σε μεγάλο βαθμό εξαφανιστεί από τη δυτικοευρωπαϊκή συνείδηση, αποτελεί μια terra incognita για τους περισσότερους, οι οποίοι στην καλύτερη περίπτωση έχουν ακούσει κάτι μόνο αμυδρά.
Ο Ralph-Johannes Lilie (Αμβούργο, 1947) σπούδασε στο Αμβούργο και στο Μόναχο ιστορία, βυζαντινή και κλασική φιλολογία. Υπό την εποπτεία του Hans-Georg Beck υποστήριξε τη διατριβή του με τίτλο "Die byzantinische Reaktion auf die Ausbreitung der Araber" (1975). Διετέλεσε υπότροφος του Deutsches Studienzetrum στη Βενετία. Εργάστηκε ως επιστημονικός βοηθός στο Freie Universitat, όπου ολοκλήρωσε τη διατριβή του επί υφηγεσία (Handel und Politik zwischen dem byzantinischen Reich und den italienischen Kommunen Venedig, Pisa und Genua in der Epoche der Komnenen und Angeloi, 1081-1204, 1983) και όπου δίδαξε από το 1984 έως το 2005. Από το 1992 διευθύνει το ερευνητικό κέντρο της Prosopographie der mittelbyzantinischen Zeit (έκδοση σε δεκαέξι τόμους, 1998-2002, 2012 κ.ε.) στη Βραδεμβούργεια Ακαδημία Επιστημών του Βερολίνου. Βασικά έργα του: "Byzanz und die Kreuzfahrerstaaten" (1981), "Byzanz. Ostromische Geschichte" (2010), "Byzanz. Kaiser und Reich" (1994), "Byzanz unter Eirene und Konstantin VI. (780-802)" (1996), "Byzanz. Das zweite Rom" (2003), "Byzanz und die Kreuzzuge" (2004).
