Για να έχει κανείς σφαιρική ενημέρωση πάνω σε θέματα της αρχαίας ελληνικής ρητορείας, θα πρέπει να γνωρίζει σε γενικές γραμμές πώς γεννήθηκε και πώς αναπτύχθηκε η ρητορική στην αρχαιότητα, ποιοι είναι οι σπουδαιότεροι ρήτορες και το έργο τους, και ποια είναι τα κυριότερα χαρακτηριστικά της αρχαίας ελληνικής ρητορικής τέχνης.
Ο εκπαιδευτικός που ασχολείται διδακτικά με την αρχαία ρητορεία αλλά και οποιοσδήποτε θα ήθελε να ενημερωθεί σχετικά με αυτή συνήθως υποχρεώνεται είτε να περιοριστεί στο ελάχιστο υλικό που περιέχουν τα σχολικά εγχειρίδια είτε να περιπλανηθεί στις ογκώδεις συγγραφές των ειδικών, κάτι που απαιτεί μεγάλη υπομονή, πολύ χρόνο και ειδικές γνώσεις. Το κενό έρχεται να το καλύψει η εργασία μας αυτή. Χωρίς να καταπονεί τον αναγνώστη με υπερβολικό φόρτο λεπτομερειών αποθαρρύνοντάς τον έτσι από το να ενδιαφερθεί για το θέμα και, ενδεχομένως, να το μελετήσει στη συνέχεια πληρέστερα, δίνει μια πρώτη αλλά ουσιαστική και επιστημονικά έγκυρη ενημέρωση.
Ο Βασίλειος Θ. Θεοδωρακόπουλος γεννήθηκε στο Σπάθαρι της Αρκαδίας το 1934. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, απ' όπου πήρε πτυχίο του φιλολογικού τμήματος το 1960, και στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, απ' όπου πήρε διδακτορικό δίπλωμα στην κλασική φιλολογία το 1972. Υπηρέτησε ως φιλόλογος καθηγητής στη Μέση Εκπαίδευση από το 1961 ως το 1976, οπότε διορίστηκε εισηγητής στο Κέντρο Εκπαιδευτικών Μελετών και Επιμορφώσεως (ΚΕΜΕ) και στη συνέχεια μόνιμος πάρεδρος στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο. Το 1988 προήχθη σε σύμβουλο. Έχει γράψει μεταξύ άλλων το βιβλίο "Τα ρητορικά κείμενα στη Μέση Εκπαίδευση", (εκδ. Γρηγόρη, Αθήνα, 1984) και έχει μεταφράσει από τα αγγλικά τη μελέτη του W.W. Goodwin "Το ιστορικό πλαίσιο του λόγου του Δημοσθένη Περί του στεφάνου" (εκδ. Γρηγόρη, Αθήνα, 1984).
