Εισαγωγή στην ελληνική γλυπτική

Από την αρχαιότητα ως σήμερα
Συγγραφέας : Στεφανίδης, Μάνος Σ.
Εκδότης : Φιλιππότη
Έτος έκδοσης : 2006
ISBN : 978-960-7422-06-4
Σελίδες : 261
Σχήμα : 21x15
Κατηγορίες : Γλυπτική, Ελληνική

12.78 € 8.95 €




Από τον βράχο του Αγίου Ρωμανού στη Τήνο αγναντεύω την ανεξάντλητη θάλασσα κι ακούω έναν άνεμο γδάρτη να χαράζει με τη δύναμη του τους βράχους. Αρχέγονη γλυπτική. Ανάλογα τον Βοριά ή τον Νοτιά το φως αναδύει όγκους ή σβήνει περιγράμματα νησιών με υδρατμούς στο πέλαγος μακριά. Είναι μέρες που η ευδία επιτρέπει να βλέπω πίσω από τη Σύρο τη Σίκινο και τη Κύθνο, γαλανά φαντάσματα, και πίσω από τη Γυάρο τη Τζια. Η Πάρος, η Αντίπαρος και η Νάξος, οι Δήλες αποκαλύπτονται λαμπρές ή εξαφανίζονται από συστολή ανάλογα την ώρα ή την εποχή, ανάλογα την ένταση του φωτός όπως την διηθίζουν τα νέφη. Σαν προϊστορικά κήτη στην επιφάνεια του νερού. Σ' όλη την έκταση του ορίζοντα ο ουρανός μοιάζει να έχει στήσει ένα υπερφυές γλυπτικό περιβάλλον μόνο για μένα. Τώρα το βλέμμα μου συγκεντρώνεται στο ξόανο εμπρός μου, στο κέντρο ενός καταστρόγγυλου αλωνιού· σαν πανσέληνος της γης. Τα έργα των χειρών του ανθρώπου εδώ συμπληρώνουν ιδανικά τα κενά που άφησε ο θεός στη φύση, για να μας δοκιμάσει. Έτσι γεννήθηκε η γλυπτική, η πιο ελληνική και η πιο πολιτική έκφραση. Σάν απότοκος της ανάγκης όχι για χρήση όπως η αρχιτεκτονική αλλά για ομορφιά. Το ξύλο και η πέτρα, ο χαλκός κι ο σίδηρος σε αποστολή προσευχής. Αγλαοί καρποί αθανασίας που βλασταίνουν μέσα απ' τη θνητότητα. Θεοφάνια μέσα απ' την ύλη! Οι ξερολιθιές είναι οι φλεβώσεις του τοπίου, κι οι λιθανάγλυφοι φεγγίτες το συνταίριασμα του πρακτικού με το επιπλέον. Το υπεράγαν δηλαδή που δημιουργεί τη τέχνη. Το είπε ο Πλάτων, το επικαλέστηκε ο Μαρξ. Σήμερα η γλυπτική χειμάζεται και οι λόγοι δεν είναι τόσο αισθητικοί όσο πολιτικοί. Η τέχνη απαιτεί συγκρούσεις και υπερβάσεις ενώ εμείς διάγουμε την εποχή των συμψηφισμών, της συναλλαγής των μετρίων και της σιωπής των αμνοεριφίων. Ο δημόσιος χώρος φαλκιδεύεται σταθερά και το καλλιτεχνικό δημιούργημα υπακούει στην περιρρέουσα ιδιώτευση. Αντί να συνεγείρει, διακοσμεί. Ήταν όμως πάντα έτσι τα πράγματα; Το βιβλίο αυτό, αν και πρωτόλιο, επιχειρεί κάποιες απαντήσεις. Κι ας μη ξεχνάμε: Λαοί που λησμονούν το παρελθόν τους, είναι καταδικασμένοι να το ξαναζήσουν στο μέλλον σαν εφιάλτη. Η δεύτερη αυτή έκδοση τέλος, περιλαμβάνει το καταστάλαγμα των απόψεων μου για τον Χαλεπά. Τον γλύπτη που "ξύπνησε" από ύπνο μισού αιώνα και είδε τον ουρανό από το βάθος του φρέατος.

Ο Μάνος Στεφανίδης γεννήθηκε στο Πειραιά το 1954. Σπούδασε αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Μετεκπαιδεύτηκε στο Kunstmuseum του Dusseldorf και στο Smithsonian Institution της Washington DC. Είναι διδάκτορας του ΑΠθ. Επί 25 χρόνια ήταν επιμελητής της Εθνικής Πινακοθήκης. Το 2004 εξελέγη λέκτορας του Πανεπιστήμιου Αθηνών και το 2005 μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων. Το 2006 εξελέγη επ. καθηγητής στο ΑΠΘ αλλά δεν απεδέχθη τη θέση. Σήμερα διδάσκει Ιστορία της Τέχνης στην Φιλοσοφική Αθηνών, τμήμα θεατρικών Σπουδών. Το 1990 ήταν ο κομισάριος της Ελλάδας στη Biennale Βενετίας. Από το 1985 είναι μέλος της Α.I.C.Α.. Οργάνωσε και διηύθυνε το παράρτημα της Εθνικής Πινακοθήκης στη Κέρκυρα (1990-1995) και το ιδιωτικό μουσείο Φρυσίρα (2000-2002). Έχει διδάξει σε μεταπτυχιακά σεμινάρια του Καποδιστριακού και Ιονίου Πανεπιστήμιου, του Παντείου και της ΑΣΚΤ καθώς και στη σχολή ξεναγών και τον ΑΚΤΟ. Γράφει χρόνια κριτικές τέχνης και επιφυλλίδες στην "Καθημερινή", το "Βήμα", το "Έθνος", την "Ελευθεροτυπία", τον "Ελεύθερο Τύπο" και το περιοδικό Αντί. Συνεργάζεται με τα λογοτεχνικό περιοδικό "Το Δέντρο", "Η Λέξη", "Ρεύματα", "Μανδραγόρας", "(δε)κατα". Έχει παρουσιάσει πολλές τηλεοπτικές εκπομπές στη κρατική τηλεόραση, στον ΑΝΤ1 και το SevenX, ραδιοφωνικές εκπομπές στο Τρίτο Πρόγραμμα και στο Κόκκινο 105,5. Έχει διοργανώσει σεμινάρια τέχνης στην Αρχαιολογική Εταιρεία, στην Ελληνοαμερικανική Ένωση και στη Booze Cooperativa.






e-mail Facebook Twitter