Η στρατηγική θεωρία και ανάλυση δεν είναι οικουμενικές αλήθειες (ίσως δεν είναι καθόλου αλήθειες!) αλλά εννοιολογικές συγκροτήσεις και μεθοδολογίες που έχουν αξία όταν ξέρουμε τι επιδιώκουμε, όταν δηλαδή ξέρουμε τι να ρωτήσουμε. Αλλιώς, η στρατηγική έχει τόση αξία και σημασία όσο και η αλχημεία. Ένα στρατηγικό περιβάλλον μπορεί να αλλάξει τόσο ραγδαία που το μόνο που μας μένει είναι να είμαστε σε θέση να αναγνωρίσουμε τις κανονικότητες και τις συνέχειες που παράγουν ασυνέχειες και μεταβολές.
Γενικά, η στρατηγική είναι τόσο δύσκολη που όταν είναι επιτυχημένη αποτελεί είδηση. Η εκπαίδευση στη στρατηγική θεωρία και ιστορία δεν μπορεί από μόνη της να «σώσει» μια χώρα από την «ομίχλη του πολέμου». Οι πολιτικές επιλογές ξεπερνούν τα όρια της στρατηγικής λογικής. Η πολιτική είναι πάνω από κάθε στρατηγική ανάλυση και προτίμηση, ιδιαίτερα σε μια δημοκρατική πολιτεία όπου ο λαός έχει το ιερό και απαραβίαστο δικαίωμα του "λάθους", όπως αυτό προσδιορίζεται από τους ειδικούς και τους επαγγελματίες. Η πολιτική επιλογή είναι κυρίαρχη πάνω στην ειδική γνώση μη δημοκρατικά νομιμοποιημένων τεχνοκρατών.
Η στρατηγική δεν είναι πανάκεια για την ασφάλεια ενός κράτους. Ενώ η ισχύς μπορεί να αποκτηθεί ή/και να αγορασθεί, η ασφάλεια όχι. Είναι μια συλλογική πνευματική κατάσταση, μια αντίληψη της πραγματικότητας που δεν αλλάζει εύκολα ή γρήγορα και που, όταν αλλάζει, η αλλαγή είναι περισσότερο αποτέλεσμα πολιτικών επιλογών παρά αμυντικών στρατηγικών και προμήθειας εξοπλισμών. Οι τελευταίοι προσφέρουν ισχύ, αλλά από μόνοι τους παράγουν, σχεδόν πάντοτε, περισσότερα διλήμματα ασφάλειας από αυτά που στοχεύουν να αμβλύνουν.
Σκοπός αυτού του βιβλίου είναι να εισαγάγει στο αντικείμενο της στρατηγικής. Δεν γράφτηκε σαν «στρατιωτικό εγχειρίδιο» ούτε ως φιλοσοφική ανάλυση. Φιλοδοξεί να αποτελέσει -στην καλύτερη περίπτωση- έναν οδηγό μιας πρώτης νοερής περιήγησης σε ένα καίριο και ευρύ γνωστικό αντικείμενο που χαρακτηρίζεται, κατ' εξοχήν, από την πολύ στενή σχέση του με την πράξη και την ιστορική εμπειρία.
Ο Δρ. Κώστας Υφαντής είναι αντιπρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου Ευρωπαϊκών Μελετών, αναπληρωτής καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και αναπληρωτής διευθυντής του Jean Monnet Centre of Excellence του Πανεπιστημίου Αθηνών. Σπούδασε νομικά στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και Διεθνείς Σχέσεις στο Πανεπιστήμιο Bradford της Αγγλίας, όπου του απονεμήθηκε ο διδακτορικός τίτλος.
Υπήρξε λέκτορας Διεθνούς και Ευρωπαϊκής Πολιτικής στα Πανεπιστήμια Bradford και Portsmouth της Αγγλίας (1991-1995) και εργάστηκε στο ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών ως Ειδικός Σύμβουλος σε θέματα Ευρωπαϊκής Αμυντικής Πολιτικής (1997-1998). Το καλοκαίρι του 1998, εργάστηκε ως Research Fellow στο Κέντρο Πολιτικών Σπουδών του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν, και το 2002, ως υπότροφος του Fulbright στο John F. Kennedy School of Government του Πανεπιστημίου Harvard. Από το Μάρτιο 2002, είναι μέλος του Groupe de Reflexion Europeen, του Conseil Economique de la Defense (CED) του γαλλικού Υπουργείου Άμυνας και τον Οκτώβριο 2004, διορίστηκε Διευθυντής Έρευνας στο Κέντρο Ανάλυσης και Σχεδιασμού του ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών. Έχει συγγράψει και επιμεληθεί βιβλία, και μελέτες του έχουν συμπεριληφθεί σε συλλογικούς τόμους και επιστημονικές επιθεωρήσεις.
Μη Διαθέσιμο
