Είναι δυνατόν στην εποχή μας αρχιτέκτονες, πλανόδιοι μουσικοί, σκιτσογράφοι, νοικοκυρές, ερασιτέχνες ραδιοπειρατές, αγρότες, συγγραφείς, ταχυδρομικοί διανομείς, τρεμάμενοι αγιογράφοι και τεχνίτες μωσαϊκών να συζητούν για φαντάσματα; Είναι δυνατόν κάποιοι που πέθαναν άωροι, αδικαίωτοι κι αδικοσκοτωμένοι να εμφανίζονται ως φαντάσματα και να απαιτούν δικαίωση; Και τι σχέση έχουν όλα αυτά με τη λίμνη Στυμφαλία και τη νήσο Ύδρα; Με τον Ανδρέα Καρκαβίτσα και τον Ιπποκράτη; Τον Παυσανία και τον Εβλιά Τζελεμπί; Την Πολυξένη της Τροίας και τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη; Και οι φωτιές στα υψώματα; Πώς συνδέονται; Μα σε ένα βιβλίο φαντασμάτων οι αποκαλύψεις δε γίνονται ποτέ στο οπισθόφυλλο.
Η Ευγενία Φακίνου γεννήθηκε το 1945 στην Αλεξάνδρεια. Μεγάλωσε στην Αθήνα και σπούδασε γραφικές τέχνες και ξεναγός. Εργάστηκε για μερικά χρόνια σε περιοδικά ως γραφίστρια. Το 1976 δημιούργησε το κουκλοθέατρο "Ντενεκεδούπολη".'Εχει γράψει και έχει εικονογραφήσει πολλά παιδικά βιβλία. Το 1982 κυκλοφόρησε το πρώτο της μυθιστόρημα "Αστραδενή". Τα μυθιστορήματα της έχουν μεταφραστεί και κυκλοφορούν στα γερμανικά, αγγλικά, ρωσικά, ουγγρικά, δανέζικα, γαλλικά, ολλανδικά, ιταλικά και σερβικά. Το 2005 τιμήθηκε με το Βραβείο Αναγνωστών (Εθνικό Κέντρο Βιβλίου - Σκάι 100,3) για το μυθιστόρημα της "Η μέθοδος της Ορλεάνης" και το 2008 με το Κρατικό Βραβείο Διηγήματος για τη συλλογή διηγημάτων "Φιλοδοξίες κήπου".
