[...] Οι φωτογραφίες αυτής της έκθεσης τραβήχτηκαν κατά τη διάρκεια της διαμονής του καλλιτέχνη στα βόρεια της Πολιτείας της Νέας Υόρκης, στη συνέχεια κατά την περίοδο που ήτανε στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια της Νέας Υόρκης και από τα ταξίδια επιστροφής του στην πατρίδα, στην Ελλάδα. Η έκθεση μπορεί να θεωρηθεί ως ένα χρονικό των εμπειριών του καλλιτέχνη. Ακριβώς όπως θα διάβαζε κανείς αποσπάσματα από ένα ημερολόγιο, κάθε φωτογραφία αποτελεί ένα κομμάτι της ζωής του. Σε κάθε φωτογραφία βλέπει κανείς μια αντανάκλαση και του ξένου και του ντόπιου - μία οπτική από έξω κοιτάζοντας προς τα μέσα. Αυτή η αίσθηση της "διαφορετικότητας" ή της μοναξιάς, που τόσο συχνά προέρχεται από την οπτική γωνία του ξένου, επαναλαμβάνεται επίσης όταν ο καλλιτέχνης επιστρέφει σπίτι του με μια νέα άποψη γι' αυτό που του είναι οικείο. Είναι αυτό το αυλό πράγμα που προσδίδει δηκτικότητα σ' αυτές τις φωτογραφίες. Οι φωτογραφίες έχουν μια κινηματογραφική αφηγηματική αισθητική, αναμφίβολα γεννημένη από την αγάπη του καλλιτέχνη για τον Κινηματογράφο, που επιτρέπει στο θεατή να συμπληρώσει την ιστορία της κάθε εικόνας, πάντα όμως διακριτικά καθοδηγούμενος από την οπτική του καλλιτέχνη. Μ' αυτόν τον τρόπο, μοιάζουν με φωτογραφίες πλατό από μια χαμένη ταινία. [...]
