Στον ύστερο 19ο αιώνα, και ενώ η αποικιοποίηση της Αφρικής βρίσκεται καθ’ οδόν, μια ουτοπία στήνεται στην καρδιά της ηπείρου, στα εδάφη όπου επί αιώνες αναζητούνται οι πηγές του Νείλου. Ένα άγημα Ευρωπαίων, Αιγυπτίων και Σουδανών, υπό την εμπνευσμένη καθοδήγηση του φυσιοδίφη, γιατρού και εξερευνητή Έντουαρντ Σνίτσερ (ή Εμίν πασά), αποκόπτεται από τον πολιτισμό, καθώς μια τζιχαντιστική επανάσταση μαίνεται στο Σουδάν. Σταδιακά μια νέα κοινωνία κτίζεται εκ του μηδενός, στην μυθική περιοχή των Μεγάλων Λιμνών, την επονομαζόμενη Εκουατόρια. Μέχρι που η Ευρώπη αποφασίζει να σώσει τα παιδιά της. Ο αφηγητής, ένας Αλεξανδρινός βαμβακέμπορος που έχει μετοικήσει στην Ζανζιβάρη, θα ζήσει τη γέννηση της ουτοπίας· θα ταξιδέψει στην Εκουατόρια και θα συνδιοικήσει τα μυθικά, ανεξερεύνητα εδάφη της, έναν ολόκληρο αιώνα μετά την επιστημολογική διαμάχη για τις πηγές του Γαλάζιου Νείλου. Το βιβλίο αυτό είναι η ιστορία του, και ταυτόχρονα η ιστορία της σωτηρίας ανθρώπων που δεν ήθελαν να σωθούν. Ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα, που πραγματεύεται μεταξύ άλλων τη σύγκρουση επιστήμης και πρωτογονισμού, τις διαμάχες περί τις πολιτισμικές αξίες και τον έρωτα της περιπέτειας.
O Mιχάλης Mοδινός, περιβαλλοντολόγος, γεωγράφος και μηχανικός, γεννήθηκε στην Aθήνα το 1950. Έζησε και δούλεψε στην Aφρική, τη Nότια Aμερική και την ελληνική περιφέρεια και ταξίδεψε στις πέντε ηπείρους ως ερευνητής και συνεργάτης διεθνών οργανισμών. Iδρυτής και εκδότης της "Nέας Oικολογίας" (1984-1997), είναι συγγραφέας θεωρητικών έργων γύρω από την αναπτυξιακή διαδικασία και την οικολογική προβληματική με γεωγραφική, περιηγητική και λογοτεχνική ματιά. Διετέλεσε πρόεδρος του Διεπιστημονικού Ινστιτούτου Περιβαλλοντικών Ερευνών (ΔΙΠΕ, 1994 μέχρι σήμερα) και του νεοσύστατου Εθνικού Κέντρου Περιβάλλοντος και Αειφόρου Ανάπτυξης (ΕΚΠΑΑ) από την ίδρυσή του το 2000 έως το 2005. Yπήρξε από τα πρώτα ενεργά στελέχη του οικολογικού κινήματος. Yποψήφιος δήμαρχος Aθηναίων το 1990 και συνεργάτης των περιοδικών "O Πολίτης", "Aντί" και "Oικολογία και Περιβάλλον". Δίδαξε σε ακαδημαϊκά ιδρύματα ανά τον κόσμο. Aπό το 1994 έως το 1999 διηύθυνε την ελληνική έκδοση της "Kατάστασης του πλανήτη" σε συνεργασία με το Iνστιτούτο "World Watch", ενώ από το 1998 συνδιευθύνει το Θερινό Oικολογικό Πανεπιστήμιο, προϊόν των εργασιών του οποίου αποτελούν δώδεκα συλλογικοί τόμοι. Kυριότερα έργα του είναι: "Oικογεωγραφία: μύθοι της ανάπτυξης στους τροπικούς", 1986, 4η έκδοση 1995, "Aπό την Eδέμ στο καθαρτήριο: η γεωγραφία της υπανάπτυξης", 1988, 3η έκδοση 1995, "Tοπογραφίες: οικολογική θεώρηση του ελληνικού περιφερειακού χώρου", 1990, 2η έκδοση 1994, "Πού βαδίζει ο κόσμος;" (επιμ.), 1992, 3η έκδοση 1994, "Tο παιχνίδι της ανάπτυξης", 1993, 4η έκδοση 1997, "H αρχαιολογία της ανάπτυξης: πράσινες προοπτικές", 1996, "Oι δρόμοι της αειφορίας" (επιμ.), 2003, καθώς και τα μυθιστορήματα "Χρυσή Ακτή", 2005, "Ο Μεγάλος Αμπάι", 2007, "Επιστροφή", 2009 (βραβείο Ιδρύματος Πέτρου Χάρη Ακαδημίας Αθηνών) και "Σχεδία", 2011, και τα τέσσερα από τις εκδόσεις Καστανιώτη.
