Στην παρούσα μελέτη εξετάζεται ο ρόλος της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδος ως ομάδας πίεσης στη σύλληψη, διαμόρφωση, θεσμοθέτηση και εφαρμογή της εκπαιδευτικής πολιτικής του ελληνικού κράτους την περίοδο 1946 έως 1967. Στόχος της εργασίας είναι η συστηματική διερεύνηση του βαθμού επιρροής του εκπαιδευτικού λόγου της ΔΟΕ στη διαμόρφωση και εφαρμογή του κρατικού εκπαιδευτικού έργου. Οι πηγές της έρευνας, που προσεγγίσθηκαν με τη χρήση της ποσοτικής και της ποιοτικής ανάλυσης περιεχομένου, είναι τα τεύχη του Διδασκαλικού Βήματος και τα Πρακτικά των Γενικών Συνελεύσεων και των Διοικητικών Συμβουλίων της ΔΟΕ. Η Διδασκαλική Ομοσπονδία αντιμετωπίστηκε ως οργάνωση συμφερόντων των εκπαιδευτικών στο πλαίσιο του ιδιότυπου κρατικού κορπορατισμού της πρώτης μεταπολεμικής περιόδου, σύμφωνα με τον οποίο οι ομάδες συμφερόντων βρίσκονταν κάτω από τον ασφυκτικό έλεγχο του κράτους, τόσο ως προς τη διαμόρφωση των χαρακτηριστικών τους όσο και ως προς των έλεγχο των διεκδικήσεών τους.
Ο Παναγιώτης Παπαδούρης είναι πτυχιούχος της Παιδαγωγικής Ακαδημίας Τρίπολης και του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Πατρών. Είναι κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος στην κατεύθυνση Εκπαιδευτική Πολιτική και Διοίκηση της Εκπαίδευσης και διδάκτωρ του παραπάνω Τμήματος. Το ερευνητικό του ενδιαφέρον κινείται στους χώρους της Ιστορίας της Εκπαίδευσης, της Συγκριτικής Παιδαγωγικής και της Κοινωνιολογίας της Εκπαίδευσης. Συνεργάζεται με το Εργαστήριο Ιστορικού Αρχείου Νεοελληνικής και Διεθνούς Εκπαίδευσης και το Μουσείο Παιδείας του Πανεπιστημίου Πατρών. Έχει συμμετάσχει με ανακοινώσεις σε ελληνικά και διεθνή συνέδρια. Μελέτες του έχουν δημοσιευτεί σε επιστημονικά περιοδικά.
