Η παρούσα εργασία πραγματεύεται το πρόβλημα της ελαττωματικής ιδρύσεως της ανώνυμης εταιρίας όχι μόνο ως ζήτημα ερμηνείας του άρθρου 4α ΚΝ 2190/1920, αλλά ως αυτοτελές αντικείμενο μελέτης. Προνομιακή θέση στο πλαίσιο αυτής της προσπάθειας κατέχουν ζητήματα που δεν βρίσκουν συγκεκριμένη απάντηση στο νόμο, όπως π.χ. η μεταχείριση των ελαττωμάτων της ίδρυσης πριν από την απονομή της νομικής προσωπικότητας, τα όρια του θεραπευτικού αποτελέσματος που αναπτύσσει η ιδρυτική καταχώριση στο Mητρώο, οι συνέπειες που έχει η ακυρότητα των δηλώσεων βουλήσεως των ιδρυτών της ανώνυμης εταιρίας ως προς τη συγκέντρωση του κεφαλαίου της και η αστική ευθύνη των ιδρυτών απέναντι στο νομικό πρόσωπο της εταιρίας και στους τρίτους εξαιτίας των ιδρυτικών ελαττωμάτων. Ακόμα και αν οι περιπτώσεις «ακύρωσης» - λύσης της ανώνυμης εταιρίας που περιοριστικά απαριθμούνται στο άρθρο 4α του ΚΝ 2190/1920 φαίνεται να έχουν ακραίο χαρακτήρα, η πραγμάτευση ενός τέτοιου θέματος έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
