Υπάρχουν κείμενα που η ανάγνωσή τους είναι μια βίαιη εκτόνωση από συναισθήματα και ερωτηματικά έτσι ώστε να είναι δύσκολο να υποδείξεις τα εξαιρετικά τους χαρακτηριστικά. Η "Ελαφριά αποσκευή", στην εξαίρετη απόδοση της κυρίας Μελίτας Καραχάλιου, στην ελληνική γλώσσα, βρίσκεται κατά τη γνώμη μου, ανάμεσα σ' αυτά.
"Σ' αποζητώ και φθάνεις απροσδόκητη/με την ελαφρά σου αποσκευή/να διαταράξεις/ την ασάλευτη ζωή μου": μ' αυτούς τους στίχους ο Βίτο Ντ' Αρμένιο σχολιάζει τη διαδρομή του, προσφέροντας μια άποψη για την ποίηση ως ανθρώπινη περιπέτεια και κάνοντας μια αναδρομή στις ρίζες του λυρικού λόγου. [...]
(από τον πρόλογο, Φοίβος Κ. Γκικόπουλος, αναπλ. καθ. ιταλικής λογοτεχνίας, τμ. Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας Α.Π.Θ. )
Ο Βίτο Α. Nτ' Αρμέντο έχει ήδη δημοσιεύσει τις ποιητικές συλλογές: "Origami από νερό και φως" 1988, παρουσίαση του Αντώνιο Ερρίκο και ξυλογραφίες της Άννας Μοναβέρο· "Νυχτερινά", 1991, παρουσίαση του Νικόλα Ντε Ντόννο και σχέδια του Λουΐτζι Ντε Μίτρι· "Και μέσα στ' όνειρο σιωπούσε n καταιγίδα" 1993, με σχέδιο τoυ Νικόλα Τσέζαρι· "Ανά-Γραφές, εμπειρία συνδυασμένης ποίησης" 1993, με τον Τζιάννι Παλμαρίνι και σχέδια του Ραφφαέλε Βίβα· "... Και το φεγγάρι τραγούδησε με τον άνεμο ανάμεσα στις φοινικιές" 1994, με σχέδια τoυ Σάντρο Γκρέκο.
