Η παρούσα μελέτη επιχειρεί να διερευνήσει ζητήματα που εντάσσονται στο χώρο της ηθικής φιλοσοφίας και της ιστορίας της μέσα από μια σειρά αντιθέσεων, όπως ειμαρμένη-ελευθερία βούλησης, ηθική-πολιτική, παγκοσμιοποίηση-πολιτιστικές ιδιαιτερότητες κ.ά. Με αυτό το σκεπτικό επιλέγονται να εξεταστούν οι φιλοσοφικές αντιλήψεις του Γεωργίου Γεμιστού ή Πλήθωνα, του Jean-Jacques Rousseau και του Ludwig Wittgenstein. Στην εξέτασή τους ακολουθούνται δύο άξονες: ένας ιστορικός, στον οποίο γίνεται προσπάθεια να φανούν οι καταβολές των θεωριών των συγκεκριμένων φιλοσόφων, και ένας συστηματικός, όπου η αντιπαράθεση των ιδεών τους παρουσιάζεται διαλεκτικά και υπό το πρίσμα της νεότερης ηθικής φιλοσοφίας.
Ο Παναγιώτης N. Πανταζάκος σπούδασε θεολογία, φιλοσοφία και νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Από το 1989 έως το 2002 υπηρέτησε ως καθηγητής στη Σχολή Μωραΐτη και το 2003 εκλέχτηκε λέκτορας στον Τομέα Φιλοσοφίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει συγγράψει τα έργα:
- "Αρχές φιλοσοφίας" (Βιβλίο για τον καθηγητή), ΟΕΔΒ, Αθήνα 1999.
- "Ένστικτο και ελευθερία κατά τον Τόμας Χομπς", Ελληνικά Γράμματα, Αθήνα 2006.
- "H φυσική θεολογία και το φυσικό δίκαιο στη φιλοσοφία των σοφιστών του 5ου π.Χ." αιώνα, Ελληνικά Γράμματα, Αθήνα 2006.
Μη Διαθέσιμο
