Το βιβλίο αυτό εξηγεί πώς η Ελλάδα πέτυχε να γίνει πλήρες μέλος της Οικονομικής και Νομισματικής 'Ενωσης (ΟΝΕ) ξεκινώντας, στις αρχές της δεκαετίας του 1990, κάτω από εξαιρετικά αντίξοες οικονομικές συνθήκες. Δεν σταματά όμως εκεί. Αντλώντας μαθήματα από τη δεκαετία του 1990, θέτει στόχους για το μέλλον και προτείνει τα μέσα για την επίτευξή τους προκειμένου να μεγιστοποιηθεί η ευημερία του ελληνικού λαού και να υλοποιηθεί η πραγματική σύγκλιση, δηλαδή η σύγκλιση του μέσου επιπέδου ευημερίας της Ελλάδας με το μέσο όρο ευημερίας στην Ευρωπαϊκή 'Ενωση. Κοινός τόπος στα περισσότερα κεφάλαια του βιβλίου είναι η παράλληλη επίτευξη οικονομικής ανάπτυξης, κοινωνικής δικαιοσύνης και οικονομικής σταθερότητας.
Το βιβλίο αυτό δεν είναι απλώς ένα ακαδημαΐκό εγχειρίδιο, αν και η ακαδημαϊκή του αξία είναι επίσης μεγάλη. Γράφτηκε από συγγραφείς οι οποίοι είτε ήταν μέλη του οικονομικού επιτελείου που σχεδίασε και εφάρμοσε την οικονομική πολιτική που οδήγησε την Ελλάδα στην πλήρη συμμετοχή της στην ΟΝΕ, είτε, στην περίπτωση του Προέδρου της Ιταλικής Δημοκρατίας Carlo Ciampi, του Κοινοτικού Επιτρόπου Pedro Solbes και του υπουργού Οικονομικών της Ολλανδίας Gerrit Zalm, ήταν υπουργοί Οικονομίας και Οικονομικών των χωρών τους την εποχή εκείνη και παρακολούθησαν από κοντά την προσπάθεια της ελληνικής κυβέρνησης να επιτύχει τους στόχους της. Επομένως, το βιβλίο αυτό είναι κυρίως μια σημαντική συμβολή στο χώρο της οικονομικής πολιτικής και μπορεί να χρησιμοποιηθεί, μεταξύ άλλων, από τις κυβερνήσεις των υποφηφίων προς ένταξη χωρών, οι οποίες διαπνέονται από το όραμα της συμμετοχής τους στην Ευρωπαϊκή 'Ενωση και την ΟΝΕ.
Ο Τάσος Γιαννίτσης γεννήθηκε το 1944 στην Αθήνα, σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και έκανε το διδακτορικό του δίπλωμα στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου. Στο επίκεντρο των επιστημονικών του εργασιών βρίσκονται τα θέματα της αναπτυξιακής θεωρίας και πολιτικής, τα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας, τα διεθνή οικονομικά, θέματα ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και τα οικονομικά της τεχνολογίας. Διετέλεσε Πρόεδρος του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων στην Οικουμενική κυβέρνηση Ζολώτα και ξανά το 1993-94 με υπουργό τον Γ. Γεννηματά, υπήρξε μέλος της Επιτροπής Αγγελόπουλου (1994), ανέλαβε ως οικονομικός σύμβουλος των πρωθυπουργών Ανδρέα Παπανδρέου, το 1994-95, και Κώστα Σημίτη, την περίοδο 1996-2000, και διετέλεσε διαδοχικά Υπουργός Εργασίας-Κοινωνικών Υπηρεσιών (2000-01), Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών (2001-04) και Υπουργός Εξωτερικών (Φεβρουάριος-Μάρτιος 2004) στην Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με πρωθυπουργό τον Κώστα Σημίτη. Από τον Δεκέμβριο του 2009 μέχρι τον Νοέμβριο του 2011, διετέλεσε Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρίας Πετρελαίων (ΕΛ.ΠΕ. Α.Ε.) και, από τον Νοέμβριο του 2011 μέχρι τον Μάιο του 2012, ανέλαβε καθήκοντα Υπουργού Εσωτερικών, στη μεταβατική κυβέρνηση εθνικής συνεργασίας με πρωθυπουργό τον Λουκά Παπαδήμο. Έχει δημοσιεύσει πολλά βιβλία πάνω σε θέματα οικονομικής και πολιτικής και μεγάλο αριθμό άρθρων σε θέματα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά.
Μη Διαθέσιμο
