Το τελευταίο τέταρτο του 19ου αιώνα χαρακτηρίζεται από καταιγισμό ταξιδιωτικών σελίδων. Οι ριψοκίνδυνοι, οι αρχαιολάτρες, οι οδοιπόροι, οι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι και μερικές τολμηρές γυναίκες ταξιδεύουν στο εξωτερικό, περιηγούνται την Ελλάδα σε αναζήτηση της εθνικής ταυτότητας, καταγραφούν και δημοσιεύουν, ενώ οι λογοτέχνες χρησιμοποιούν συνειδητά το ταξίδι για να δώσουν τη διάσταση μιας νέας διεξόδου στις συγγραφικές τους αναζητήσεις. Ραγκαβής, Βικέλας, Πάλλης, Κονδυλάκης, Προβελέγγιος, Δροσίνης, Καρκαβίτσας, Νιρβάνας, Μωραϊτίδης μαζί με πολλούς άλλους, ιχνηλατούν τους δρόμους της ταξιδιογραφίας και γίνονται, στο γύρισμα του αιώνα, οι πρόδρομοι του ταξιδιωτικού λογοτεχνήματος.
Η Αννίτα Π. Παναρέτου γεννήθηκε στην Αθήνα όπου σπούδασε αγγλική και ελληνική φιλολογία. Έλαβε το διδακτορικό της δίπλωμα από τη φιλοσοφική σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης. Έχει δημοσιεύσει μελέτες για πρόσωπα και θέματα της νεοελληνικής λογοτεχνίας, ενώ αφιέρωσε πολλά χρόνια στη μελέτη της ελληνικής ταξιδιωτικής λογοτεχνίας. Έργα της σε αυτοτελείς εκδόσεις είναι: "Ι. Μ. Παναγιωτόπουλος, συνολική θεώρηση του έργου του", Επικαιρότητα, 1990, "Εργογραφία-βιβλιογραφία Ι. Μ. Παναγιωτόπουλου 1916-1982", Σύλλογος προς Διάδοσιν Ωφελίμων Βιβλίων, 1990, "Μια ιστορία καλοκαιρινή", παιδικό αφήγημα, Καστανιώτης, 1992, "Ελληνική ταξιδιωτική λογοτεχνία (επιμ.)", 5 τόμοι, Επικαιρότητα, 1995, "Παντελής Πρεβελάκης, οι δρόμοι του ζωντανού χρόνου", Καστανιώτης, 1996, "Ελληνική ταξιδιωτική λογοτεχνία", Σαββάλας, 2002, "Η ηδονή και η οδύνη των βιβλίων: Χρυσοστόμου Γανιάρη βίος και έργα", Ε.Λ.Ι.Α., 2002. Έχει μεταφράσει δοκίμια και μυθιστορήματα, στα οποία περιλαμβάνονται: Eric Ambler, "Υπόθεση Ντελτσώφ", Κριτική, 1989, Paul Kennedy, "Η άνοδος και η πτώση των μεγάλων δυνάμεων: οικονομική μεταβολή και στρατιωτική σύγκρουση από το 1500 ως το 2000", Αξιωτέλλης, 1990, William Golding, "Το κωδωνοστάσιο", Ζαχαρόπουλος, 1991.
Μη Διαθέσιμο
