Ελλιπές μέτρο
Μετρήσαμε τον πρώτο χρόνο με παύσεις
η μουσική ξεκίνησε, μας κόπηκαν τα γόνατα
κορόνα γράμματα
όλα κοστίζουνε στο παίξιμο
το λάθος μέτρημα, οι παύσεις και οι άρσεις
κορόνα γράμματα
ο ρυθμός άλλοτε ασθενής, άλλοτε ισχυρός
όσων τολμήσαμε ν’ αρθρώσουμε με λέξεις.
πώς θα ’ταν άραγε εκείνη η μουσική
χωρίς λεβάρε;
*
Το παλιό αμάξι
το αγαπούσε πολύ. Ήταν του πατέρα του.
Κάθε διαδρομή κι ένα ημερολόγιο. Κάθε
αναχώρηση και μια απώλεια. Φοβόταν την
ημέρα που δεν θα έπαιρνε ξανά μπρος. Το
κοιτούσε διαρκώς τον τελευταίο καιρό. Στα
χείλη του μια σκόνη. Στο βλέμμα του οι
ευχές, οι κατάρες, οι θύελλες, οι έρωτες.
Δεν περνάει μέρα που να μην σκεφτεί τον
πατέρα του.
*
Ένα σακούλι ζάχαρη
Συχνά συλλογίζομαι
τη ζωή να χύνεται σαν
ένα σακούλι ζάχαρη
που σκάει στο πάτωμα και
σκορπίζει παντού τους κόκκους της
πάνω σε χείλη πικρά
σε πεινασμένους ουρανίσκους
στον ορό που σιγοστάζει πόνο,
ενώ τα μυρμήγκια
άπληστα ρουφάνε σε legato
όση ζάχαρη απομένει.
