"Θέλω να φωτίσω ένα παρελθόν το οποίο πολύ σπάνια αναγνωρίζεται, ένα παρελθόν στο οποίο η δύναμη των ατόμων και των άοπλων ανθρώπων είναι κολοσσιαία, στο οποίο η κλίμακα των αλλαγών στον κόσμο και στη συλλογική φαντασία κατά τις τελευταίες λίγες δεκαετίες είναι εκπληκτική, στο οποίο τα θαυμαστά πράγματα που έχουν συμβεί μπορούν να μας οπλίσουν ώστε να διεισδύσουμε με θάρρος στο σκοτεινό μέλλον".
Αναλύοντας πρόσφατες ιστορικές εξελίξεις -από το Τείχος του Βερολίνου μέχρι τις αποφάσεις των Ανωτάτου Δικαστηρίου για το γάμο των ομοφυλόφιλων- και σύγχρονα κινήματα -από την παγκόσμια διαδήλωση για τον πόλεμο στο Ιράκ έως την εξέγερση των Ζαπατίστας στο Μεξικό- η σκέψη της Rebecca Solnit για την αλλαγή στον 20ό αιώνα συντάσσει ένα μανιφέστο αισιοδοξίας για τον 21ο.
Η Rebecca Solnit συστήνεται ως αναρχική ακτιβίστρια και αδέκαρη συγγραφέας. Ζει σε ένα δωμάτιο στο Σαν Φρανσίσκο, δεν έχει εξαρτώμενα απ' αυτήν πρόσωπα ούτε δουλειά με ωράριο και μισθό, προκειμένου να γράφει όποτε επιθυμεί. Δηλώνει άλλωστε πως "το να ζεις στο κατώτατο όριο αναγκών σου δίνει μια αίσθηση ελευθερίας". Την έχουν παρομοιάσει με τη Naomi Klein, παρόλο που η Solnit είναι σαφώς πιο ριζοσπαστική, καθώς και με τη Susan Sontag, αν και είναι λιγότερο εστέτ. Ακτιβίστρια, δημοσιογράφος και ιστορικός του πολιτισμού, έχει γράψει επτά επιτυχημένα δοκιμιακά έργα, μεταξύ των οποίων το "Motion Studies: Space and Eadweard Muybridge" και το "Wanderlust: A History of Walking". Της έχει απονεμηθεί η Υποτροφία Guggenheim, το Εθνικό Βραβείο των Κριτικών Βιβλίου, το Λογοτεχνικό Βραβείο Lannan και το Συγγραφικό Έπαθλο των Los Angeles Times.
