Τα σκίτσα αποτελούν συχνά το χρονικό της εποχής που περιγράφουν. Με έναν τρόπο που δεν περιορίζεται μόνον στη ιστορικότητα, αλλά που επίσης αποδίδει το "ηχόχρωμα" των καιρών, την ψυχή και την αύρα των ανθρώπινων.
Τα σκίτσα δεν είναι "προφητικά" - απλώς οι καιροί ανακυκλώνονται. Και η επανάληψη αυτής της φάρσας είναι μάλλον εκείνη που προσδιορίζει το αέναο της τραγωδίας.
Για αυτό και τα όρια του τραγικού με το κωμικό είναι ενίοτε ένας κλαυσίγελως-δρόμος. Για αυτό και η σάτιρα είναι πάντα μια υπόμνηση της κάθαρσης. Ως αναγκαιότητας. Όπως ακριβώς και η ελευθερία, η οποία, κατά Μαρξ, είναι η "εξυπηρέτηση της αναγκαιότητας"...
Ο Στάθης (Στάθης Διονυσίου Σταυρόπουλος) γεννήθηκε το 1955 στον Πύργο της Ηλείας. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες και σκηνοθεσία κινηματογράφου. Εργάστηκε ως γελοιογράφος στις εφημερίδες "Ριζοσπάστης", "Τα Νέα" και "Ελευθεροτυπία", όπου θα τον συναντήσετε και σήμερα στην καθημερινή του στήλη "Ναυτίλος", και σε γελοιογραφίες. Συνεργάζεται με τα περιοδικά "Μετρό", "4 Τροχοί", "Μέτοχος", "Νέμεσις", "Άλφα"κ.ά. Εικονογραφεί βιβλία, φτιάχνει αφίσες, κόμικς, κινούμενα σχέδια και διαφημίσεις. Έχει δημιουργήσει αφίσες για κοινωνικά θέματα όπως για: τα ναρκωτικά, εργατικά, καλλιτεχνικά και άλλα σε συνεργασία με σωματεία, ιδρύματα, καλλιτεχνικές ομάδες. Έχει λάβει μέρος σε πολλές ομαδικές εκθέσεις κι έχει βραβευτεί με διεθνή και εθνικά βραβεία. Έχει επίσης κάνει πλήθος ατομικών εκθέσεων στην επαρχία και στην Αθήνα, στις γκαλερί "Αστρολάβος" και "Αγκάθι". Έχει εκδώσει 22 άλμπουμ με γελοιογραφίες, τρία με σκίτσα χωρίς λόγια, ένα με μονοσέλιδα πολιτικά κόμικς, ένα με ιστορίες απ' τους αρχαίους Ολυμπιακούς Αγώνες κι ένα με εικονογραφημένα τραγούδια.
