Διαλέγουμε τη ζωή μας ή μας διαλέγει; Η μοίρα τι ρόλο παίζει; Και ο θάνατος μέρος της ζωής. Αλλά τέλος ή αρχή; Μέσα από την ιστορία των ηρώων του βιβλίου βλέπουμε τη διαχείριση της ζωής, της αναπάντεχης ανατροπής και του θανάτου. Σε έναν κόσμο αδηφάγο και σε χρόνια δύσκολα, μια ηλικιωμένη γυναίκα ξέρει μόνο να αγαπάει. Μια νεότερη, μικρονοϊκή και μικρόψυχη, αποτελεί καταλύτη για δύσκολες και καθοριστικές αποφάσεις. Μια νεαρή μάνα στέκεται όρθια μπροστά στις αναποδιές και βλέπει μόνο τα παιδιά της. Δυο μικρά αδέρφια, που ο κόσμος τους έχει γίνει κομμάτια, προσπαθούν να στηρίξουν ο ένας τον άλλο και να χαράξουν την πορεία τους, μακριά από οτιδήποτε τους συνθλίβει. Ένας πατέρας που τα θέλει όλα εύκολα για να υπάρξει και χρησιμοποιεί τους πάντες. Μια δυστυχισμένη κοπέλα που ονειρεύεται απλώς κάτι λίγο καλύτερο και γίνεται έρμαιο. Μια ιστορία αγάπης και προσφοράς, οδυνηρών ανατροπών, προδοσίας, δημιουργίας, απρόσμενης καταστροφής και τελικής δικαίωσης. Ένα ταξίδι που όλο φαίνεται να τελειώνει, αλλά πάντα αρχίζει. Όπως η ζωή και η δύναμή της. Ανθρώπινες σχέσεις για κάποιους απλά δεδομένες, μέσα στα στενά πλαίσια του μυαλού τους, για άλλους δύσκολες και σαρκοβόρες. Οι ζωές δύο οικογενειών και των προσώπων που τις περιβάλλουν αλληλοεπηρεάζονται και καθορίζονται από τη ζωή και το θάνατο. Ο θάνατος δεν είναι απαραίτητο όμως πως θα σκορπίσει τη θλίψη, μπορεί σε κάποιες περιπτώσεις να απελευθερώσει και να λυτρώσει...
Γεννήθηκα στην Αθήνα, σε μια οικογένεια που ήρθε από μακριά. Από νωρίς συνήθισα στους αποχωρισμούς, αλλά δίχως συναίσθηση των ανατροπών. Χρειάστηκε να περάσουν πολλά χρόνια για να συνειδητοποιήσω τις αλλαγές και το πόσο πολύ με αφορούσαν. Μεγαλώνοντας, διαπίστωνα καθημερινά πως όλο και λιγότερα πράγματα μου άρεσαν από όλα όσα συνέβαιναν γύρω μου και ήθελα πάση θυσία να μείνω απέξω. Έτσι, άρχισα να τα γράφω σαν ιστορίες στο μυαλό μου. Πάντα λάτρευα τα ταξίδια και ήθελα να γίνω αεροσυνοδός. Ατυχώς, η οικογένειά μου είχε διαφορετικές και πολύ «καθωσπρέπει» απόψεις. Έτσι, σπούδασα οικονομικά και προσγειώθηκα μια και καλή στην Εθνική Τράπεζα. Καλά ήταν, αλλά η ζωή πίσω από ένα γραφείο συχνά μού έκοβε την ανάσα. Για να ξεφεύγω, παρατηρούσα τον κόσμο γύρω μου και ταξίδευα στις δικές τους ζωές, μαθαίνοντας πάντα κάτι καινούριο. Οι ιστορίες άρχισαν να παίρνουν μορφή. Το γράψιμό τους ξεκίνησε αβίαστα και μου χάρισε νέες, απολαυστικές και απάτητες διαδρομές. Ζω πάντα στην Αθήνα με το σύζυγό μου Ευάγγελο και το γιο μας Αγησίλαο, που είναι το σπουδαιότερο έργο της ζωής μου. Ηλεκτρονική διεύθυνση επικοινωνίας με τη συγγραφέα: lenapap@ymail.com
