1922. Στη Νέα Υόρκη του Υπέροχου Γκάτσμπι, του τζιν, της τζαζ και της ευημερίας, οι νεαρές γυναίκες έκοβαν κοντά τα μαλλιά τους, βάφονταν έντονα, έπιναν, κάπνιζαν και είχαν δικαίωμα ψήφου.
Η Έβελιν Λόκχαρτ είχε αποφασίσει να γίνει γιατρός, ενάντια στους συντηρητικούς γονείς της, την ανταγωνιστική αδελφή της Βιόλα και τον καλύτερο φίλο της Τσάρλι που μια μέρα θα παντρευόταν ενάντια σε όλα τα στερεότυπα της εποχής.
Ήταν μία από τις ελάχιστες φοιτήτριες στην ιατρική σχολή του Κολούμπια. Ωστόσο, χρειαζόταν χρήματα και ήξερε ότι θα πλήρωνε το όνειρό της με το τίμημα της αξιοπρέπειας, αν κατάφερνε να περάσει την οντισιόν στο περίφημο καμπαρέ Ζίγκφελντ Φόλις.
Κι αν γινόταν μια χορεύτρια του κανκάν, αν ζούσε μέσα στα μυθιστορήματα του Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ -όπου οι ηρωίδες του έσπαγαν όλους τους κανόνες-, τι θα σήμαινε αυτό για τη σχέση της με τον τραπεζίτη Τόμας Ουίτμαν;
Θα μπορούσε αυτός ο άντρας να ερωτευτεί μια γυναίκα με σκανδαλώδη ζωή;
Η Natasha Lester εργάστηκε επί μία δεκαετία ως στέλεχος marketing. Στη συνέχεια επέστρεψε στο πανεπιστήμιο για να σπουδάσει δημιουργική γραφή. Ολοκλήρωσε μεταπτυχιακές σπουδές στις Δημιουργικές Τέχνες καθώς και το πρώτο της μυθιστόρημα, "What Is Left Over, After", το οποίο βραβεύτηκε με το T.A.G. Hungerford Award for Fiction. Το δεύτερο μυθιστόρημά της, "If I Should Lose You", εκδόθηκε από τη Fremantle Press, το 2012. Η εφημερίδα The Age τη χαρακτήρισε "ένα λαμπρό ταλέντο από την Αυστραλία" και γραπτά της έχουν δημοσιευτεί στα The Review of Australian Fiction και Overland, καθώς και στις ανθολογίες "Australian Love Stories", "The Kid on the Karaoke Stage" και "Purple Prose". Στον ελεύθερο χρόνο της λατρεύει να διδάσκει δημιουργική γραφή, είναι περιζήτητη ομιλήτρια και πολύ συχνά τη βρίσκει κάποιος να παίζει μεταμφιέσεις με τα τρία παιδιά της. Ζει στο Περθ.
