Η κοινωνία μας στηρίζεται στην ελεεινή πίστη στο ιδιωτικό άτομο -δηλαδή πιστεύει ότι ο καθένας ξέρει πού πηγαίνει, τι θέλει, τι κάνει, τι αγοράζει. Στηρίζεται στο ότι οι περισσότεροι άνθρωποι αγοράζουν και θέλουν αυτό που τους προστάζουν να αγοράσουν. Το αυτοκίνητο είναι το σύμβολο αυτής της κοινωνίας.
Ο Agustin Garcia Calvo γεννήθηκε το 1926 στη Ζαμόρα της Ισπανίας. Κατέχει την έδρα της Κλασικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Complutense της Μαδρίτης από το 1964 (πριν, από το 1959, στο Πανεπιστήμιο της Σεβίλλης). Εκδιώχθηκε από την έδρα του το 1965, από την κυβέρνηση του Φράνκο, για τη σχέση του με το κίνημα των acratos, και την ξαναπήρε όταν επέστρεψε από την εξορία του στο Παρίσι, το 1975. Συμμετέχει ενεργά στους κοινωνικούς αγώνες. Αξιοσημείωτη είναι η συνεχής συμμετοχή του σε εκδηλώσεις, συζητήσεις, διαλέξεις και συναντήσεις σε όλη την Ισπανία. Εντυπωσιακό είναι και το συγγραφικό του έργο. Είναι γνωστός για τις γλωσσολογικές μελέτες που έχει κάνει για την ισπανική γλώσσα και ιδιαίτερα τη γραμματική της. Το 1990 του απονεμήθηκε το Εθνικό Βραβείο Δοκιμίου για το βιβλίο του "Hablando de lo que no habla", ed. Lucina, 1989. Το 1999 του απονεμήθηκε το Εθνικό Βραβείο Δραματικής Λογοτεχνίας για το θεατρικό έργο του "Baraja del Rey don Pedro". Έχει εκδώσει ποιητικές συλλογές, έχει μεταφράσει πολλούς κλασικούς της αρχαιότητας, όπως Όμηρο, Αριστοφάνη, Ξενοφώντα, Βιργίλιο, Λουκρήτιο κτλ., ενώ οι μελέτες του εκτείνονται σε πολλά πεδία και αφορούν σημαντικά κοινωνικά ζητήματα.
