Τα δώδεκα δοκίµια αυτής της συλλογής εκφράζουν την προσπάθειά µου να αµβλύνω την αιχµή των αντιθέσεων: υλισµός - ιδεαλισµός, εγκέφαλος - συνείδηση, επιλογή - νοµοτέλεια, λόγος - συναίσθηµα, κυρίως στην σφαίρα της γνωσιακής νευροεπιστήµης αλλά και στην σφαίρα της αισθητικής και της παιδείας. Απώτερος δε σκοπός αυτής της προσπάθειας είναι η αποκατάσταση της ουσιαστικής ενότητας όλων των φαινοµένων, η οποία χαρακτήριζε την ανθρώπινη σκέψη πριν από την (εν πολλοίς χρήσιµη και ίσως ακόµη αναγκαία) διχοτόµηση του κόσµου από τον Πλάτωνα και τον Καρτέσιο.
Ο καθηγητής Ανδρέας Κ. Παπανικολάου γεννήθηκε το 1950 στο Μούλκι Κορινθίας. Το 1972 πήρε πτυχίο ψυχολογίας από το Πανεπιστήμιο Ζαβιέρ (Xavier) και το 1978 διδακτορικό δίπλωμα στην ψυχολογία από το Πανεπιστήμιο του Νοτίου Ιλινόις. Στη συνέχεια δίδαξε επί δύο χρόνια στο Πανεπιστήμιο Ζαβιέρ και στο Πανεπιστήμιο του Σινσινάτι, ενώ από το 1980 εργάζεται στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Τέξας στο Χιούστον, όπου διευθύνει το Κέντρο Κλινικών Νευροεπιστημών. Το 2002 ίδρυσε το θερινό Ινστιτούτο Προχωρημένων Σπουδών της Διεθνούς Νευροψυχολογικής Εταιρίας, το οποίο και διευθύνει. Έτυχε αρκετών διακρίσεων και χρηματοδοτήθηκε από τα ΝΙΗ, ΝSF και άλλους κρατικούς και ιδιωτικούς φορείς των ΗΠΑ για τις έρευνες του σχετικά με την επιληψία, τις αναπτυξιακές διαταραχές, την πλαστικότητα του εγκεφάλου και την απεικόνιση των εγκεφαλικών μηχανισμών των νοητικών λειτουργιών, τις οποίες διεξάγει στα δύο εργαστήρια μαγνητοεγκεφαλογραφίας του Ιατρικού Κέντρου του Χιούστον. Δημοσίευσε πλήθος ερευνητικών εργασιών και αρκετά βιβλία με θέματα τόσο τεχνικά και κλινικά όσο και θεωρητικά.
