Επί τοίχων εικονικών

Η εποχή που διανύουμε είναι πλήρης ερεθισμών της νόησης, αφορμών για να μιλήσει ή να κραυγάσει, με όποιον τρόπο μπορεί καθένας, ενώ σε κάθε εποχή υπάρχει η ίδια ανάγκη επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων· τα εργαλεία τους μόνο αλλάζουν. Τη σκυτάλη έχει σήμερα πάρει το διαδίκτυο, υποκαθιστώντας όλες τις μορφές "επαφής", γραπτή, προφορική, φωνητική, οπτική· εικονική ή σχεδόν φυσική. Τι περιέχεται στο βιβλίο αυτό; Είναι πεζά, είναι ποιήματα, τι είναι; Ποια η θεματική τους; Όταν ρωτήθηκα, δεν ήξερα να απαντήσω, δεν είχα καν αποκτήσει σαφή αντίληψη του υλικού που είχε σωρευτεί στο αρχείο μου τα τρία τελευταία χρόνια. Κοίταξα όμως ξανά όλο το ηλεκτρονικό "χειρόγραφο". Το ξεφλούδισα αργά αργά και βασανιστικά. Κατέληξα πως θα τα χαρακτήριζα μικρά ασθματικά χρονογραφήματα. Δεν μπορώ να έχω αίσθηση αν είναι ποιήματα, πεζά ή κάτι ανάμεσα. Νιώθω πως ίσως ακούγονται σαν άναρθρες εκφορές. Σε κάθε περίπτωση τα ονομάζω εγχειρήματα χειραψίας· με όσους τολμούν ακόμα να δώσουν το χέρι της ψυχής.