Ο Παύλος Μάτεσις σε μια συνέντευξη του στο "Βήμα" (22.7.2003) επισημαίνει: "Πιστεύω ότι το βιβλίο οφείλει να υπηρετεί των αναγνώστη έστω εις πείσμα του αναγνώστη. Στη συναλλαγή αναγνώστη και βιβλίου αρχηγός είναι το δεύτερο. Το βιβλίο πρέπει να πρικαλεί εκείνη την προσδοκία ψυχικής, διαταραχής που ξεσηκώνει."
Τον τελευταίο καιρό κυκλοφορούν εκατοντάδες βιβλία. Τα περισσότερα περνάνε απαρατήρητα. Μακράν της κριτικής όχι μόνο των υπεύθυνων κριτικών, αλλά και αυτών που έχουν στήλες "κριτικής" προβολής (από δημοσιογραφική υποχρέωση) στα μεγάλα έντυπα. Φυσικά μακράν και των Κρατικών Βραβείων αλλά και της κρατικής μέριμνας.
Κι όμως πολλά από αυτά τα "περιθωριοποιημένα" αξίζουν περισσότερα από τα ομαλώς και ανωμάλως προβαλλόμενα. Έτσι, αν δούμε την πραγματικότητα κατάματα, θα συμπεράνουμε πως το βιβλίο δυναστεύεται από δεκαπέντε-είκοσι το πολύ "κατεστημένους" του λεγόμενου πολιτιστικού χώρου. [...]
