Επιθυμία και τραγωδία

Η ύστατη πλατωνική ανθρωπολογία
Συγγραφέας : Λαμπρέλλης, Δημήτρης Ν.
Υπεύθυνος Σειράς : Λαμπρέλλης, Δημήτρης Ν.
Εκδότης : Εκδόσεις Παπαζήση
Έτος έκδοσης : 2013
ISBN : 978-960-02-2897-7
Σελίδες : 481
Σχήμα : 21x14
Κατηγορίες : Πλατωνική φιλοσοφία - Ερμηνεία και κριτική
Σειρά : δια-ΛΟΓΟΣ: Φιλοσοφική Βιβλιοθήκη/Μελέτες

28.76 € 18.41 €




Με τον όρο "επιθυμία" δηλώνεται η εμβολή του πλατωνικού φιλοσοφικού λόγου στην τάξη των συμβάντων ανάδυσης και πλήρωσης της επιθυμίας, ως το τελικό αντικείμενο της πλέον πρωταρχικής μέριμνας της ύστατης πλατωνικής ανθρωπολογίας, που είναι -θεμελιωδώς- η προάσπιση της διαφοράς στο ενδοϋποκειμενικό πεδίο· η εμβολή αυτή δεν είναι παρά ο πυρήνας μιας νέας πολιτικής περί του εαυτού, η οποία διανοίγει ένα βαθύτατο ρήγμα τόσο με την προγενέστερη πλατωνική σκέψη όσο και με τα σύγχρονα του Πλάτωνα πολιτισμικά δεδομένα. Με τον όρο "τραγωδία" γίνεται αναφορά στα κρίσιμα παρεπόμενα της πρωταρχικής μέριμνας της ύστατης πλατωνικής ανθρωπολογίας: στη μέριμνα προάσπισης της διαφοράς - μέριμνα επίτευξης της διαλλαγής, που λαμβάνει τη μορφή δοκιμής επίτευξης μιας αισθητικής παράστασης της διαλλαγής μέσα στην καθημερινότητα του βίου, στη διακρίβωση των αδιεξόδων του φιλοσοφικού λόγου -εγγενώς συνδεδεμένων με τη μέριμνα προάσπισης της διαφοράς-, και στη στοχαστική απόπειρα υπέρβασής τους· όλα τα στοιχεία αυτά θεμελιώνουν την κατηγορία του τραγικού, ενός τραγικού αντίτεχνου αυτών των ποιητών, που συνιστά την ολοκλήρωση της ύστατης πλατωνικής ανθρωπολογίας. Σύμφωνα με την ανθρωπολογία αυτή, μετά την εκκάλυψη του όλου λόγου για την επιθυμία, μετά την εκδίπλωση της βούλησης είσδυσης του λόγου αυτού στο ενταύθα, ούτε το συμβατικά καθημερινό ούτε το συμβατικά αισθητικό είναι σε θέση να προσφέρουν μία νέα δυνατότητα αντιμετώπισης της ανθρώπινης κατάστασης· η αντιμετώπιση αυτή προτείνεται να επιτευχθεί μέσα από την αντισυμβατική είσοδο του αισθητικού ως τραγικού -μέσα στην καθημερινότητα. Η είσοδος αυτή θα δηλώνει, βέβαια, κατ' αρχήν την προσδοκία ή εμπειρία του συμπαγούς του ενταύθα να διαρρηχθεί από το λόγο για το ενταύθα, αλλά και παράλληλα την αποδοχή ότι ο λόγος για το ενταύθα διαμορφώνει το είναι του μέσα στην εμπειρία αυτού του συμπαγούς.

Ο Δημήτρης Λαμπρέλλης γεννήθηκε στην Αθήνα· κατάγεται από τη Μικρά Ασία και τη Λέσβο. Σπούδασε, με υποτροφία, φιλοσοφία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και στο Πανεπιστήμιο του Πίτσμπουργκ (ΗΠΑ). Παράλληλα με την εκπόνηση της διδακτορικής του διατριβής για τον Nietzsche, ασχολήθηκε ενεργά με την ψυχανάλυση. Είναι καθηγητής της φιλοσοφίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Δημοσίευσε φιλοσοφικές μελέτες και άρθρα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, και έλαβε μέρος σε φιλοσοφικά συνέδρια. Τα ενδιαφέροντά του εστιάζονται στο χώρο της φιλοσοφικής ανθρωπολογίας, της αισθητικής και της κοινωνικής φιλοσοφίας. Έχει ήδη εκδώσει 13 φιλοσοφικά βιβλία. Είναι, επίσης, Διευθυντής Έκδοσης της Επετηρίδας Φιλοσοφικής Έρευνας "διαΛΟΓΟΣ". Ποιήματά του, καθώς επίσης και συνεργασίες του σχετικές με τη μελέτη και την κριτική της λογοτεχνίας, έχουν δημοσιευθεί σε μία σειρά από λογοτεχνικά περιοδικά και ανθολογίες. Έχει εκδώσει επτά ποιητικές συλλογές και μία μελέτη για τον Μίλτο Σαχτούρη. Είναι μέλος της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας και μέλος του Επιστημονικού Συμβουλίου του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητος. Ως καθηγητής φιλοσοφίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, ασχολείται και με θέματα οικολογικής φιλοσοφίας. Με τη φωτογραφία ασχολείται επί μία εικοσαετία, τα τελευταία όμως δέκα χρόνια έχει στρέψει το ενδιαφέρον του αποκλειστικά στη φωτογραφία της φύσης. Είναι μέλος της Ελληνικής Φωτογραφικής Εταιρείας, έχει εκδώσει δύο λευκώματα φωτογραφιών, έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις φωτογραφίας και έχει βραβευτεί.






e-mail Facebook Twitter