Τριάντα χρόνια μετά το θρίαμβο της μικρής Νάντιας, η ώριμη Κομανέτσι σε μια εμπνευσμένη αυτοβιογραφία, υπό τη μορφή επιστολών προς ένα φανταστικό πρόσωπο -μια νεαρή αθλήτρια της γυμναστικής- ξετυλίγει την ιστορία μιας ζωής που ξεκινάει από την "γκρίζα" Ρουμανία της δεκαετίας του '60 για να γίνει ένα "σούπερσταρ" του σύγχρονου αθλητισμού.
Oι σκέψεις της Νάντια πάνω στον αθλητισμό και τη θυσία, αποκαλύπτουν έναν άνθρωπο με αξιοθαύμαστη προσωπικότητα και αποτελούν πρότυπο ιδιοσυγκρασίας για κάθε αθλητή.
"Η γυμναστική μου έδωσε αυτογνωσία και με έκανε πιο δυνατή, τόσο σωματικά όσο και ψυχικά. Η λέξη συντετριμμένη δεν περιλαμβάνεται στο λεξιλόγιό μου. Δεν υπάρχει τίποτε στη ζωή που να μην μπορεί με κάποιο τρόπο να διορθωθεί."
"Δεν θέλω να ξεφύγω από μια πρόκληση που με φοβίζει. Tρέχω να τη συναντήσω, γιατί ο μόνος τρόπος να γλιτώσεις από το φόβο είναι να τον λιώσεις κάτω από τα πόδια σου."
"Ως νέος ενήλικας, είναι δύσκολο να ισορροπήσεις ανάμεσα σ’ εκείνα που περιμένει ο κόσμος από σένα, στις δικές σου προσδοκίες και στην πραγματική σου κατάσταση..."
"Πάνω απ' όλα, πρέπει να νιώθεις τη δίψα να κάνεις κάτι απίστευτο..."
H Νάντια Κομανέτσι, γεννημένη το 1961 στο Ονέστι της Ρουμανίας, έγραψε ιστορία στον παγκόσμιο αθλητισμό, όταν στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1976 κέρδισε το πρώτο απόλυτο "10.00" που είχε ποτέ δοθεί σε αγώνες γυμναστικής. Μέχρι το τέλος της Ολυμπιάδας εκείνης, είχε επαναλάβει το κατόρθωμα αυτό άλλες έξι φορές. Από την εποχή της διαφυγής της στις Ηνωμένες Πολιτείες, το 1989, ώς σήμερα, έχει διακριθεί ως διεθνής εκπρόσωπος τόσο του αθλήματός της όσο και πολλών φιλανθρωπικών οργανώσεων.
Ζει στο Νόρμαν της Οκλαχόμα. Mε το σύζυγό της, τον αμερικανό γυμναστή Μπαρτ Κόνερ -που και ο ίδιος υπήρξε δύο φορές Ολυμπιονίκης- διευθύνουν μια επιτυχημένη Aκαδημία Γυμναστικής.
