O βετεράνος αρχαιολόγος Απόστολος Ζήρας καταφεύγει στο προγονικό του σπίτι στο νότιο Πήλιο, όπου περνούσε τα καλοκαίρια του κατά τη δεκαετία του '50. Είναι ένας άντρας μόνος, χήρος, διωκόμενος από τις δικαστικές Αρχές και τα τηλεοπτικά κανάλια. Στον τόπο των εφηβικών του διακοπών επιχειρεί ν' ανασυνθέσει τα αίτια που τον κατέστησαν αποδιοπομπαίο τράγο. Γι' αυτό ανασκάπτει τα ερείπια της ζωής του, φέρνοντας ταυτόχρονα στο φως και τα ερείπια της πρόσφατης νεοελληνικής ιστορίας. "Ανακαλύπτει" ξανά τον έρωτά του για την κυρία Μακρή και την κόρη της, θυμάται τον κοσμοπολίτη θείο του από την Αλεξάνδρεια, αλλά και μια ζωή γεμάτη προδοσίες, φυγές, αναταράξεις, απωθήσεις και ανατροπές. Μέσ' από την επιστροφή του στο παρελθόν και στα πατρογονικά εδάφη ο ήρωας θα βιώσει τελικά την ανθρώπινη περιπέτεια ως την τελική λύτρωση· και η Ιθάκη, περισσότερο και από εστία, θ' αποδειχτεί το ορμητήριο ενός νέου ταξιδιού.
Ένα οξυδερκές, τρυφερό και σαρκαστικό σχόλιο πάνω στην ταυτότητα, στη μνήμη, στις ιδιαιτερότητες των τόπων και των ανθρώπων τους.
O Mιχάλης Mοδινός, περιβαλλοντολόγος, γεωγράφος και μηχανικός, γεννήθηκε στην Aθήνα το 1950. Έζησε και δούλεψε στην Aφρική, τη Nότια Aμερική και την ελληνική περιφέρεια και ταξίδεψε στις πέντε ηπείρους ως ερευνητής και συνεργάτης διεθνών οργανισμών. Iδρυτής και εκδότης της "Nέας Oικολογίας" (1984-1997), είναι συγγραφέας θεωρητικών έργων γύρω από την αναπτυξιακή διαδικασία και την οικολογική προβληματική με γεωγραφική, περιηγητική και λογοτεχνική ματιά. Διετέλεσε πρόεδρος του Διεπιστημονικού Ινστιτούτου Περιβαλλοντικών Ερευνών (ΔΙΠΕ, 1994 μέχρι σήμερα) και του νεοσύστατου Εθνικού Κέντρου Περιβάλλοντος και Αειφόρου Ανάπτυξης (ΕΚΠΑΑ) από την ίδρυσή του το 2000 έως το 2005. Yπήρξε από τα πρώτα ενεργά στελέχη του οικολογικού κινήματος. Yποψήφιος δήμαρχος Aθηναίων το 1990 και συνεργάτης των περιοδικών "O Πολίτης", "Aντί" και "Oικολογία και Περιβάλλον". Δίδαξε σε ακαδημαϊκά ιδρύματα ανά τον κόσμο. Aπό το 1994 έως το 1999 διηύθυνε την ελληνική έκδοση της "Kατάστασης του πλανήτη" σε συνεργασία με το Iνστιτούτο "World Watch", ενώ από το 1998 συνδιευθύνει το Θερινό Oικολογικό Πανεπιστήμιο, προϊόν των εργασιών του οποίου αποτελούν δώδεκα συλλογικοί τόμοι. Kυριότερα έργα του είναι: "Oικογεωγραφία: μύθοι της ανάπτυξης στους τροπικούς", 1986, 4η έκδοση 1995, "Aπό την Eδέμ στο καθαρτήριο: η γεωγραφία της υπανάπτυξης", 1988, 3η έκδοση 1995, "Tοπογραφίες: οικολογική θεώρηση του ελληνικού περιφερειακού χώρου", 1990, 2η έκδοση 1994, "Πού βαδίζει ο κόσμος;" (επιμ.), 1992, 3η έκδοση 1994, "Tο παιχνίδι της ανάπτυξης", 1993, 4η έκδοση 1997, "H αρχαιολογία της ανάπτυξης: πράσινες προοπτικές", 1996, "Oι δρόμοι της αειφορίας" (επιμ.), 2003, καθώς και τα μυθιστορήματα "Χρυσή Ακτή", 2005, "Ο Μεγάλος Αμπάι", 2007, "Επιστροφή", 2009 (βραβείο Ιδρύματος Πέτρου Χάρη Ακαδημίας Αθηνών) και "Σχεδία", 2011, και τα τέσσερα από τις εκδόσεις Καστανιώτη.
