"Οι προτάσεις του συγγραφέα, χωρίς να διεκδικούν το απόλυτο, αλλά και το αλάθητο, μία φιλοδοξία έχουν: να αντιστρέψουν έστω και πολύ λίγο αυτό που η παρούσα εργασία απέδειξε. Τη χρησιμοποίηση του μηνύματος των εργαζομένων με την προβολή ή την αποσιώπησή του για σκοπούς αλλότριους από τους δικούς του, χωρίς να προτείνει μία, έστω και εν σπέρματι, νέα μορφή ελέγχου της κοινής γνώμης, αλλά και των απόψεων των δημοσιογράφων που χειρίζονται την εργατική είδηση. Ο παραπέρα εμπλουτισμός τους και φυσικά η απόρριψή τους αν αποδειχτούν ανεδαφικές, επαφίενται στους ίδιους τους εργαζομένους και αυτούς που τους εκπροσωπούν.
Γι' αυτό όμως, εκτός των άλλων, χρειάζεται και η πολιτική βούληση, πράγμα που είναι ζήτημα του ίδιου του εργατικού κινήματος, από τον εργάτη στην παραγωγή μέχρι τον πρόεδρο της ΓΣΣΕ και της ΑΔΕΔΥ.
Έτσι το σημερινό εργατικό κίνημα θα κατορθώσει, όχι μόνο να αποφύγει ολοκληρωτικές μορφές διακυβέρνησης, όπως αυτές που ακολούθησαν τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά μέσα από μια αέναη καρποφορία ιδεών και συγκρούσεων θα οδηγήσει σε καινούριες, ανοιχτές κοινωνίες καταρρίπτοντας και τον ολοκληρωτισμό των ΜΜΕ".
Ο Κώστας Σμυρνής γεννήθηκε το 1952 στα Σαβάλια Ηλείας. Η χούντα τον βρίσκει φοιτητή της ΑΣΟΕΕ στην Αθήνα. Από την τότε αντιδικτατορική του δράση απέκτησε την προσωνυμία "Πράχτορας".
Το πτυχίο της ΑΣΟΕΕ ακολούθησε πτυχίο οικονομικών επιστημών στο Παρίσι, καθώς και μεταπτυχιακές σπουδές κοινωνιολογίας επίσης στο Παρίσι. Σήμερα είναι διδάκτορας κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου.
Το 1986 εκδίδεται η ποιητική του συλλογή "Το έρμα" και το 1993 συμμετέχει στη συλλογική έκδοση "Εκ των υστέρων, 19+1" από τις οποίες το 1995 εκδίδεται το σπονδυλωτό αφήγημά του "Καλοκαιρινή απορία του φεγγαριού". Το 1997 εκδίδει τη συλλογή παραμυθιών "Λαϊκά παραμύθια". Παράλληλα, αρθρογραφεί στον ημερήσιο και περιοδικό Τύπο.
