Στο πρώτο βιβλίο τής Βιβής Καραλή, η γραφή προβάλλει λυρική νοσταλγία, ρομαντικές εικόνες, με υποψίες νυχτερινού τρόμου, που ταξιδεύουν πάνω από παράξενες θάλασσες με τον Έρωτα οδηγό αλλά σε σίγουρα βήματα.
ΠΑΡΟΜΟΙΩΣΗ ΦΩΤΟΣ
Με τι να σε παρομοιάσω τελικά;
Το χρώμα της ψυχής σου ποιο θα ήταν;
Το γλυκό εκείνο χρώμα που σκορπίζεται διάχυτα στην πλάση
και αγγίζει απαλά τα κομμάτια του ουρανού
όταν γυρίζει ο ήλιος να ξαπλώσει στην αγκαλιά της θάλασσας...
Μια στάλα πορφύρα ανάμεσα σε μια χούφτα
καθάριου ουρανού και μιας θάλασσας γαλάζιας...
