Οι τέχνες σε όλες τους τις μορφές, με την πρωτοκαθεδρία βέβαια της λογοτεχνίας, οι μύθοι, η παγκόσμια ιστορία, οι λαϊκές παραδόσεις, αλλά και τα δικαιικά συστήματα ασχολούνται με έρωτες ανάρμοστους και άξιους να τιμωρούνται. Η αρπαγή της Ελένης, η συνεύρεση του Οιδίποδα με την Ιοκάστη, η τόλμη του Ερωτόκριτου με την Αρετούσα, οι ανά τις ηπείρους και τους αιώνες μοιχείες κινητοποιούν τις δραστήριες δυνάμεις του πολιτισμού αλλά και της τιμωρίας.
Γενικά, ο έλεγχος της ερωτικής συμπεριφοράς είναι εκλεκτικός και από διάφορες απόψεις περίεργος. Οι τέχνες, για παράδειγμα, και η ιστορία δεν έχουν ιδιαίτερα ασχοληθεί με θέματα που θεωρούνται πιο συγκλονιστικά, δηλαδή με περιστατικά βαριά και τραυματικά για τα θύματα (βιασμούς, αποπλανήσεις ανηλίκων, σωματεμπορίες κ.λπ.). Ο ανάρμοστος χαρακτήρας που προσέλκυσε την προσοχή των ελεγχόντων αφορούσε ρήξεις μιας γενικότερης κανονικότητας της σεξουαλικής ζωής, ενώ ο ίδιος ο έλεγχος αδιαφορούσε για το αν υπήρχε συναίνεση ή όχι των εμπλεκομένων ή για το αν υπήρχαν ή όχι θύματα στις συγκεκριμένες περιπτώσεις επαφής. Ακόμη και τα δικαιικά συστήματα είχαν, μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα, ως κύριο αντικείμενο ρύθμισης τις αρπαγές παρθένων και τις μοιχείες, αφιερώνοντας λιγότερες διατάξεις σε βιασμούς και παντοειδείς βίαιους εξαναγκασμούς σε ερωτικές πράξεις.
Ο Νίκος Παρασκευόπουλος διδάσκει ποινικό δίκαιο στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης από το 1980. Έχει διατελέσει Πρόεδρος του Τμήματος Νομικής του ΑΠΘ και είναι κοσμήτορας της Σχολής Νομικών, Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ. Έντονη είναι η παρουσία του στη νομική πράξη, καθώς συμμετείχε σε νομοπαρασκευαστικές επιτροπές, ανέπτυξε δραστηριότητα μεσολαβητή σε εξεγέρσεις κρατουμένων (1990,1996) και είχε την ευθύνη προγραμμάτων επανένταξης αποφυλακισμένων (1988-1997). Πολλές από τις θέσεις που υποστήριξε υιοθετήθηκαν από την ποινική νομοθεσία (μεταρρύθμιση εγκλημάτων κατά της κρατικής ελευθερίας και αποποινικοποίηση μοιχείας, εισαγωγή περιπτώσεων δικαστικής άφεσης της ποινής, νέα νομοθεσία για τον εγκλεισμό ψυχασθενών σε ψυχιατρεία, κατάργηση θανατικής ποινής και ειδικού νόμου κατά της τρομοκρατίας, αποποινικοποίηση περιύβρισης αρχής, μείωση ποινών και εξαρτημένους μικροδιακινητές). Κατά την περίοδο 1993-1995 υπήρξε σύμβουλος για θέματα ποινικού και σωφρονιστικού δικαίου του τότε Υπουργού Δικαιοσύνης Γ. Κουβελάκη. Έχει λάβει μέρος ως εκπρόσωπος της χώρας σε συνέδρια ή επιτροπές διεθνών οργανισμών καθώς και στο Δ.Σ. (ως πρόεδρος) του Κ.Ε.Θ.Ε.Α.
