Ο Εντγκάρ Μορέν κάνει σκέψεις πάνω σ' αυτές τις τρεις πραγματικότητες -τον έρωτα, την ποίηση, τη σοφία- που φωτίζουν τις ζωές μας ενώ ταυτόχρονα κρύβουν το αίνιγμα και την πολυπλοκότητά τους. Ο έρωτας δε ζει, υποστηρίζει, παρά μόνο σε μια κατάσταση "innamoramento", αναγεννώμενος από τον εαυτό του. Η ποίηση, εντεύθεν και εκείθεν του λογοτεχνικού τρόπου έκφρασής της, είναι αυτή η "δεύτερη κατάσταση" που μας κατακλύζει όταν βρισκόμαστε σε μια κατάσταση ζέσης, δέους, μετάληψης, ταραχής και, βέβαια έρωτα· που μας κάνει να ζούμε και ποιητικά, εκτός από πεζά, σ' αυτή τη γη. Όσο για τη σοφία, στον αρχαίο κόσμο ήταν συνώνυμο της φιλοσοφίας. Το θέμα που τίθεται εδώ είναι: μπορεί να υπάρχει μια σύγχρονη σοφία; Και θα δούμε με ποιον τρόπο ο έρωτας, η ποίηση και η σοφία έχουν κοινό τόπο.
Ο Εντγκάρ Μορέν (Edgar Morin), Διευθυντής Ερευνών στο Εθνικό Κέντρο Επιστημονικής Έρευνας (CNRS) της Γαλλίας, γεννήθηκε το 1921 στο Παρίσι από γονείς που ανήκαν στην εβραϊκή μεσογειακή διασπορά και είχαν ζήσει πολλά χρόνια στη Θεσσαλονίκη. Λίγο πριν τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο εντάχθηκε στο Κομμουνιστικό Κόμμα και έλαβε ενεργό μέρος στην Αντίσταση. Αργότερα (1951) διαγράφηκε από το Γαλλικό Κ.Κ. και έγινε ένας διεισδυτικός και οξύς κριτικός του σταλινικού ολοκληρωτισμού. Αφιερώθηκε έκτοτε στην επιστημονική και τη συγγραφική εργασία του, παραμένοντας πολιτικά αυτόνομος στο χώρο της ριζοσπαστικής αριστεράς, δίνοντας πάντα το παρόν με την κριτική του στάση απέναντι στα "μεγάλα γεγονότα" του δεύτερου μισού του 20ού αιώνα. Το 1957 ίδρυσε μαζί με τον Κώστα Αξελό και άλλους το περιοδικό "Arguments". Έχουν κυκλοφορήσει στην ελληνική γλώσσα τα ακόλουθα έργα του Εντγκάρ Μορέν: "Οι σταρ" (Παϊρίδης, χ.χ.), "Αφήνοντας τον εικοστό αιώνα" (Ροές, 1987), "Να σκεφτούμε την Ευρώπη" (Εξάντας, 1991), "Γη-πατρίδα" (Οδυσσέας, 1993), "Έρωτας-ποίηση-σοφία" (Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου, 1997), "Μια πολιτική πολιτισμού" (Νέα Σύνορα, 1998), "Κοινωνιολογία" (Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου, 1998), "Τα δαιμόνιά μου" (Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου, 1999), "Το καλοφτιαγμένο κεφάλι" (Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου, 2000), "Η ανθρώπινη φύση: το χαμένο παράδειγμα" (Εναλλακτικές εκδόσεις, 2000), "Η Μέθοδος: 3. Η γνώση της γνώσης" (Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου, 2001). Άλλα έργα του: "L' homme et la mort" (1951), "Autocritique" (1959), "L' esprit du temps" (1962-1976), "Le vif du sujet" (1969), "La methode 5 τόμοι" (1977-1991) κ.λπ.
Μη Διαθέσιμο
