Έχεις το αδάκρυτο μάτι του πουλιού που του πήραν αυγά και φωλιά. Το μόνο κακό τώρα είναι που δεν ξέρεις τι να κάνεις μες στο γαλάζιο φως, μες στο σκοτάδι. Πηδάς από κλαδί σε κλαδί, κελαηδάς τις ώρες και περιμένεις να ’ρθει το άδειο φθινόπωρο να αποδημήσεις.
...
ζώα που κλαίνε, απελπισμένοι, άρρωστοι λαοί, όνειρα κακά των πεθαμένων και πεθαμένα όνειρα που βγήκαν από την πόρτα που άνοιξε εκείνος ο Ιός, ο ιός που έφερε νέες αρρώστιες κι ελπίδες.
Εγώ δεν άφησα τα σκυλιά λυτά. Εκείνα δάγκωσαν τους φράχτες κι ύστερα μες στο μαγεμένο απόγευμα μιας λαμπρής Κυριακής κατούρησαν τις γλάστρες και μαράθηκαν. Χαίρονταν έτσι τη λευτεριά μιας ελεεινής αδεσποσύνης.
Ο Δημήτρης Βαρτζιώτης είναι αεροναυπηγός-διαστημικός και πολιτικός μηχανικός. Εργάστηκε στο επιστημονικό κέντρο της ΙΒΜ Γερμανίας. Ίδρυσε και διευθύνει τις εταιρείες ΝΙΚΙ ΜΕΠΕ και TWT GmbH, Science & Innovation, που ανακηρύχθηκε το 2010 πρώτη στην καινοτομία ανάμεσα στις κορυφαίες εταιρείες της γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας.
Ερευνά και δημοσιεύει στην επιστημονική τεχνολογία και στα θεωρητικά Μαθηματικά. Με τις "Ανακρούσεις" πρωτοδημοσιεύει κείμενα στα ελληνικά, όπου φωτίζει ένα μέρος της ζωής του και δείχνει τις περιοχές του νου του απ' όπου έρχονται τα ποιήματα και τα θεωρήματα. Ζει και εργάζεται στην Ελλάδα και τη Γερμανία.
Μη Διαθέσιμο
