Ερωτευμένος νέος

Πεσμένες εδώ και 'κει οι σκέψεις.
Ανθρώπων που άντεξαν στο χρόνο
κι' ανδρειωμένα μίσησαν το φθόνο.
Στο χάος αντηχούν οι λέξεις.
Και είναι πολλές, σαν κόκκοι από άμμο
που τις έφερε ποτάμι σε άγρια θάλασσα.
Από τότε ξανά δεν γέλασα
που τις έριξε εδώ χάμω.
Σκόρπια στην άμμο βότσαλα.
Πάνω τους άφριζε η θάλασσα.
Χρόνια τώρα τα μάζευα...
Τη συλλογή μου χάλασα.