Οι Εκδόσεις Εκκρεμές παρουσιάζουν, έπειτα από τις "Σκέψεις παιδαγωγικής" και τα "Δοκίμια ψυχολογίας", έναν τρίτο τόμο με επιλεγμένα κείμενα του "πατέρα των νευροεπιστημών", του Ισπανού νομπελίστα Σαντιάγο Ραμόν υ Καχάλ. Στις "Ετερόκλητες περιπλανήσεις" αναδεικνύεται το εύρος της νοητικής εμβέλειας του ανδρός, ο οποίος καταπιάνεται με θέματα τόσο πολυποίκιλα, όπως η τεχνική της φωτογραφίας και του κινηματογράφου και η επιστημονική φαντασία -α λα Ιούλιο Βερν- για τη ζωή το έτος 6000 μ.Χ.
Στη συναρπαστική αυτή διαδρομή συναντούμε την εφεύρεση ενός φωνογράφου ("πικάπ") και μιας συσκευής καταγραφής ήχου σε φωτογραφικό φιλμ· την εκμετάλλευση του ονόματος του διάσημου ερευνητή από τη βιομηχανία του εμφιαλωμένου νερού, στον απόηχο της απονομής του Βραβείου Νόμπελ· την απόλυτη άρνηση του Καχάλ να αναλάβει υπουργός παιδείας· την ανταλλαγή απόψεων με τη διανόηση της εποχής, συγκεκριμένα, τους Ορτέγα υ Γασσέτ και Μιγέλ ντε Ουναμούνο· φιλοσοφικούς στοχασμούς, με ασύλληπτη διορατικότητα, για το μέλλον της Ευρώπης· εκμυστηρεύσεις για τη γυναίκα, τη φιλία, την αγάπη, τη ζωή και νεανικές απόπειρες ποίησης σε ρομαντικά μοτίβα.
Το βιβλίο συνιστά μια (διεθνώς) νέα θεματική σύνθεση με πρωτότυπη εικονογράφηση από σπάνιο αρχειακό υλικό.
Ο Ισπανός ανατόμος Σαντιάγο Ραμόν υ Καχάλ (1852-1934), ο "Πατέρας των Νευροεπιστημών", γεννήθηκε στην Αραγονία και πέθανε στη Μαδρίτη. Αποφοίτησε από την Ιατρική Σχολή της Θαραγόθα (1873) και εργάστηκε ως Καθηγητής των Πανεπιστημίων της Βαλένθια, Βαρκελώνης και Μαδρίτης (1883-1922). Τιμήθηκε το 1906, από κοινού με τον Ιταλό ανατόμο Καμίλλο Γκόλτζι, με το Βραβείο Νομπέλ Ιατρικής για τις μελέτες πάνω στη δομή του νευρικού συστήματος. Την ίδια χρονιά ο Καχάλ αρνήθηκε τη θέση του Υπουργού Παιδείας στην Ισπανική Κυβέρνηση, προκειμένου να επικεντρωθεί στην επιστήμη του. Οι πνευματικοί γόνοι της σχολής του τον αναφέρουν ως τον μεγαλόπνευστο ιππότη που ιχνογράφησε την υφή του εγκεφαλικού ιστού και υποστήριξε ότι το νευρικό κύτταρο είναι η δομική και λειτουργική μονάδα του μυαλού μας.
Με το νευρωνικό δόγμα και τη δυναμική πόλωση των νευρώνων εδραίωσε τη θεμελιώδη οργανωτική αρχή του νευρικού συστήματος κι έθεσε τις βάσεις της σύγχρονης Νευροβιολογίας· ανακάλυψε επιπλέον τους αυξητικούς κώνους και διατύπωσε τη θεωρία του νευροτροπισμού και την υπόθεση ότι μάθηση και μνήμη συνδέονται με την επιλεκτική ενδυνάμωση των συνάψεων.
