Ο Νεοέλληνας μπορεί να είναι μια μιγαδική ύπαρξη, τόσο Έλληνας όσο και Ευρωπαίος, ίσως χρειάζεται κιόλας να είναι διπλή οντότητα, αλλά ουδέποτε επιτρέπεται να καταντά ύπαρξη διχασμένη, με σχιζοφρενική πολιτιστική ταυτότητα. Ο εξευρωπαϊσμός του νεοελληνισμού ("να μοιάσουμε στους Ευρωπαίους γείτονές μας") και ο εξελληνισμός του νεοελληνισμού ("να γίνουμε σαν τους Έλληνες προγόνους μας") αποτελούν ημιτελείς απαντήσεις στο καίριο ζήτημα της πολιτιστικής μας ταυτότητας. Η εναλλακτική πρόταση, ο "τρίτος δρόμος" του σύγχρονου νεοελληνισμού είναι ο ευρωελληνισμός, τον οποίο εισηγείται αυτό το βιβλίο ως μια ιδέα που πρέπει να δρομολογηθεί στον παγκοσμιοποιημένο πλέον περίγυρό μας. Με τον κωδικό όρο "ευρωελληνισμός" αποφεύγεται η πόλωση ευρωπαϊσμού και ελληνοκεντρισμού, η οποία και εξετάζεται με αφορμή την πραγμάτωση της φιλοσοφίας της θρησκείας στον σύγχρονο νεοελληνισμό του 20ού αιώνα.
Μια επίκαιρη σπουδή για το ζήτημα της πολιτιστικής ταυτότητας του σύγχρονου Έλληνα, η οποία αναδεικνύει το ρόλο της θρησκείας και της φιλοσοφίας στην αντιμετώπισή του.
Ο Μάριος Περικλέους Μπέγζος γεννήθηκε το 1951 στην Αθήνα, όπου ολοκλήρωσε την εγκύκλια μόρφωσή του (1963 - 1969). Σπούδασε θεολογία και φιλοσοφία στα πανεπιστήμια Αθηνών (1969 -1973), Γενεύης (1973 - 1974) και Τυβίγκης (1979 - 1981) με υποτροφίες του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών (Ι.Κ.Υ.), του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών (W.C.C.), της Γερμανικής Κρατικής Υπηρεσίας Μορφωτικών Ανταλλαγών (DAAD) και του Ερευνητικού Ιδρύματος Alexander von Humboldt. Από το 1975 εργάζεται στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών ως επιστημονικός βοηθός του Νίκου Νησιώτη τον οποίο διαδέχθηκε μετέπειτα. Αναγορεύτηκε διδάκτορας το 1985 με διατριβή για τη φιλοσοφία της θρησκείας του φυσικού Βέρνερ Χάιζενμπεργκ. Από το 1986 διδάσκει φιλοσοφία της θρησκείας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Παράλληλα δίνει μαθήματα φιλοσοφίας της θρησκείας στο Πανεπιστήμιο του Μαρβούργου της Γερμανίας (Marburg an der Lahn) κάθε εαρινό εξάμηνο (1991 - 1994) και διδάσκει θρησκειολογικά μαθήματα (φαινομενολογία της θρησκείας, ψυχολογία της θρησκείας) στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έχει δημοσιεύσει αυτοτελή βιβλία και περί τα εκατόν πενήντα άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά, πανεπιστημιακές επετηρίδες και αφιερωματικούς τόμους. Είναι τακτικός συνεργάτης επιστημονικών λεξικών και εγκυκλοπαιδειών στην Ελλάδα και στο εξωτερικό (Παιδαγωγική και Ψυχολογική Εγκυκλοπαίδεια, Φιλοσοφικό και Κοινωνιολογικό Λεξικό, Ελληνική Εκπαιδευτική Εγκυκλοπαίδεια της Εκδοτικής Αθηνών, Theologenlexikon κ.ά.) καθώς επίσης είναι μέλος επιστημονικών εταιρειών (Ελληνική Φιλοσοφική Εταιρεία, Φιλολογικός Σύλλογος "Παρνασσός" κ.ά.). Το δοκιμιακό του έργο έτυχε διακρίσεων (Βραβείο Π. Φωτέα, 1999, Βραβείο Ελληνικού Κέντρου P.E.N. Club, 2007). Mελετήματά του έχουν μεταφραστεί σε άλλες γλώσσες (αγγλική, γαλλική, γερμανική, ιταλική, ουγγρική, κινεζική) και έχει εκπονήσει δοκίμια σε αγγλική και γερμανική γλώσσα. Είναι έγγαμος (1979) και πατέρας ενός γιού (1983).
Μη Διαθέσιμο
