Πώς διαμορφώθηκαν οι σύγχρονες Ευρωπαϊκές κοινωνίες; Ποιες ιστορικές διαδικασίες και ποιες κοινωνικές δυνάμεις έσπρωξαν το τραίνο του εκσυγχρονισμού ως εδώ; Είναι αυτή η γραμμική πορεία αδιατάραχτη και καθολική, ή χρωματίστηκε και από σκούρα στοιχεία, που προκαλούν επιφυλάξεις;
Τα ερωτήματα είναι κλασικά και αναφέρονται κατ'ουσίαν σε όλο εκείνο τον όγκο της φιλολογίας των κοινωνικών επιστημών και της πολιτικής φιλοσοφίας που προσπαθεί να εξηγήσει και να κριτικάρει την νεωτερικότητα. Εδώ προσπαθούμε να κάνουμε μιά τομή περιοδολογώντας την πορεία της διαμόρφωσης της δυτικής κοινωνίας με βάση τις απόψεις περί κυρίαρχης ιδέας, όπως διατυπώθηκαν πρωταρχικά από τον Χέγκελ, τον Τοκβίλ και άλλους και έγιναν αντικείμενο μιας πρώτης επεξεργασίας σε προηγούμενα έργα μας. Σκοπός μας ήταν εκεί να δούμε τις "πολιτιστικές προϋποθέσεις της δημοκρατίας", αλλά στο εγχείρημα αυτό ενυπήρχε η ιδέα της αλληλοδιαπλοκής πολιτικής, οικονομικής και πολιτισμικής σφαίρας. Η τελευταία δε αναδεικνυόταν τελικά σε πεδίο εγγραφής φαινομένων που "απαλείφονταν" στις άλλες σφαίρες, με κόστος την ελλιπή αποτύπωση ενός ολόκληρου συστήματος, που ονομάζεται δυτική καπιταλιστική δημοκρατία. Η αντιμετώπιση της τελευταίας ως συστήματος, και όχι ενδεχομένως ως μιας πολιτικής "υπερδομής" ή διαδικαστικής μεθόδου, ήταν νομίζω μια βασικότατη παράμετρος και σ'αυτήν επιμένουμε κι εδώ. [...]
(από τον πρόλογο του βιβλίου)
Ο Δημήτρης Κιούκιας γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε Δημόσιο Δίκαιο, Διεθνείς Σπουδές και Πολιτική Επιστήμη στην Αθήνα και το Μπέρμιννχαμ της Μ. Βρετανίας (MSc, PhD Birmingham, 1991). Είναι συγγραφέας των βιβλίων "Μέσα στις κοινωνίες της διακινδύνευσης, αφανή ζητήματα της υπό παγκοσμιοποίηση Κοινωνικής Ευρώπης" (Παπαζήσης 2004), "Ευρωπαϊκά συστήματα πολιτικής και κοινωνικής οργάνωσης: Οι πολιτικές των κραμάτων" (Παπαζήσης 2001), "Η τραγική περίμετρος της προόδου: Πολιτιστικές προϋποθέσεις της δημοκρατίας" (Θεμέλιο 1998) και "Οργάνωση συμφερόντων στην Ελλάδα" (Εξάντας 1994). Κυριότερες διεθνείς δημοσιεύσεις του έχουν γίνει στο Social Policy & Administration (2003), Journal of Modern Greek Studies (1997,1993), στα διεθνή συνεδριακά κέντρα της Βρετανικής Πολιτικής Επιστήμης (PSA 2003), της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Επιστήμης (ECPR 2003), κ.α. Επίσης έχει γράψει και σε συλλογικούς τόμους, όπως για την πολιτική διαφθορά (Ι. Σιδέρης 2005), την ελληνική εξωτερική πολιτική (Ι. Σιδέρης 1995) και τον Απόδημο Ελληνισμό στην Ευρώπη (ΥΠΕΞ/ΓΓΑΕ 1995). Επιπλέον έχει γράψει σε έγκριτα ελληνικά επιστημονικά περιοδικά. Διετέλεσε Επιστημονικός Συνεργάτης στην Ελληνική Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή (1996-2000). Συμμετείχε στην Ευρωμεσογειακή κοινωνικο-οικονομική συνεργασία το 1996 (προήδρευσε μέρος της στην Αλγερία, με αντικείμενο την ανεργία των νέων). Δίδαξε Διεθνείς Σχέσεις στο University of Birmingham (1989-1991), Ευρωπαϊκές Σπουδές στο Εθνικό Κέντρο Δημόσιας Διοίκησης (IΔΕ1994-1996) και, σε συνεργασία με πανεπιστήμια, ερευνητικά ιδρύματα και άλλους φορείς της κοινωνίας των πολιτών, διεξήγαγε σεμινάρια για μετανάστες, ανέργους και συνδικαλιστικές ηγεσίες. Δίδαξε ακόμα σε μεταπτυχιακά προγράμματα και άλλες σχολές (1992-2000). Είναι κάτοχος του Βραβείου Γ. Αρώνης/Πανεπιστήμιο Αθηνών 1999. Από το 2001 είναι Λέκτορας στο ΑΠΘ.
