Αθήνα, 1999, λίγο πριν το Μιλένιουμ.
Στην ταράτσα του Εφήμερου, ψηλά πάνω απ’ την πλατεία Συντάγματος, οι Αντάρτες Πόλης ετοιμάζονται να τινάξουν τη Βουλή στον αέρα. Τον πυροκροτητή τον κρατάει ο δόκιμος δημοσιογράφος Λεωνίδας Δρακόμαλλος. Είναι νέος και θέλει ν’ αλλάξει τον κόσμο. Αλλά αν πατήσει το κουμπί, ο πρώτος που θ' αλλάξει θα ’ναι ο εαυτός του.
Ίσως να ’ταν αλλιώς τα πράγματα για τον Λεωνίδα αν δεν υπήρχε η Ζανέτα να τον κρατήσει στην ομάδα των τρομοκρατών. Και σίγουρα θα ’ταν όλα αλλιώς για τον αρχηγό των Ανταρτών, τον Αλκιβιάδη Μπρίτα, αν δε γνώριζε τη Μάρθα κι αν δε συνειδητοποιούσε πόση ζωή χαράμισε για μια εκρηκτική αυταπάτη.
Είκοσι χρόνια μετά το τελευταίο του τρομοκρατικό χτύπημα, κλεισμένος στο γηροκομείο, ο αρχηγός των Ανταρτών ψάχνει το λάθος. Θυμάται τον εαυτό του νέο, σίγουρο πως θ’ αλλάξει τον κόσμο, ακόμα κι αν χρειαστεί να τον ισοπεδώσει. Αλλά ποιον κόσμο ήθελε πραγματικά ν’ αλλάξει: τον δικό του ή των άλλων;
