Το βιβλίο αυτό είναι μία τρυφερή και μια τρυφερή και ψυχολογική ματιά σε όσα συμβαίνουν στη ζωή ενός ζευγαριού, πριν κατά τη διάρκεια του γάμου, αλλά και του διαζυγίου. Καταδεικνύει με έναν απλό και προσιτό τρόπο, μέσα από παραδείγματα, ιστορίες και παραμύθια, το πως δημιουργούνται τα προβλήματα και το πως οι άνθρωποι συχνά φτάνουν σε αδιέξοδο.
Ένα βιβλίο, προέκταση του κλινικού έργου του συγγραφέα, που βοηθά τον αναγνώστη να ανακαλύψει τις προσωπικές του αλήθειες. Να ξεδιπλώσει και να αξιοποιήσει τις δυνατότητές του, σπάζοντας τους ψυχολογικούς τοίχους που τον κρατάνε δέσμιο και απομονωμένο από την εσωτερική ειρήνη, την χαρά και την δημιουργία.
"Προτείνει" λύσεις και δοκιμασμένους τρόπους, ώστε να αντιμετωπισθούν επιτυχώς τα προβλήματα και να βελτιωθούν οι σχέσεις. Αναδεικνύει τις καταπληκτικές ικανότητες που έχει ο άνθρωπος και κάνει σαφές το γιατί ο άνθρωπος δεν είναι μόνο το αποτέλεσμα της προϊστορίας του, αλλά δημιουργεί στο εδώ και στο τώρα την ιστορία του και τις επιλογές του.
Ο Ιάκωβος Θ. Μαρτίδης γεννήθηκε το 1957 στην Δράμα όπου και μεγάλωσε. Το 1975 πέρασε με υποτροφία στην Ιατρική Σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Στα πλαίσια της εξειδίκευσής του στην Ψυχιατρική, εκπαιδεύτικε μεταξύ άλλων στην οικογενειακή θεραπεία και στην θεραπεία ζεύγους. Τελείωσε με άριστα τις μεταπτυχιακές του σπουδές στην Κοινωνική Ψυχιατρική.
Είναι μέλος διαφόρων επιστημονικών συλλόγων και εταιρειιών που ασχολούνται με την ψυχική υγεία και την ψυχοθεραπεία και ιδρυτικό μέλος της Ελληνικής Εταιρείας για την Γνωστική και τη Συμπεριφορική ψυχοθεραπεία.
Ζει και εργάζεται στη Δράμα ως ψυχίατρος, ασχολούμενος με την ατομική ψυχοθεραπεία, την ομαδική ψυχοθεραπεία, την συμβουλευτική γονέων, την οικογενειακή θεραπεία και τον επαγγελματικό προσανατολισμό.
Από το 1993 διοργανώνει ανελλιπώς, καθόλη την διάρκεια του έτους, ψυχοεκπαιδευτικά σεμινάρια που στόχο έχουν, αφ' ενός μεν τον μεγαλύτερο βαθμό εναισθησίας και αυτογνωσίας του συμμετέχοντος, με την ταυτόχρονη διεύρυνση και εμβάθυνση της οπτικής ματιάς απέναντι σε ανθρώπους και διεργασίες ζωής, αφ' ετέρου δε την ανάδειξη των βαθύτερων αναγκών του ανθρώπινου προσώπου και την ανανοηματοδότηση της καθημερινότηταςμ με τρόπο ωστε να ευοδώνεται η εσωτερική πληρότητα και να καλλιεργείται το βίωμα του ευ ζην.
