Οι πάντες τον κατηγόρησαν στην εποχή του: η Εκκλησία για πολέμιο της πίστης· η Δεξιά για πληρωμένο κομμουνιστή από τη Μόσχα· η Αριστερά για μυστικιστή· το ΚΚΕ για πράκτορα της Ιντέλλιτζενς Σέρβις. Τελικά τι ήταν ο Καζαντζάκης; Άθεος, κομμουνιστής ή φασίστας; Το γεγονός και μόνο ότι κατηγορήθηκε απ’ όλους, για διαφορετικούς και αντικρουόμενους λόγους από την κάθε πλευρά, φανερώνει ότι ο μεγάλος Έλληνας στοχαστής ‒ίσως ο μεγαλύτερος του 20ού αιώνα‒ δεν ήταν τίποτε απ’ όσα του καταλόγισαν, παρά ένας φιλελεύθερος επαναστάτης. Ένας ανήσυχος φιλελεύθερος που ως διανοούμενος ταξίδεψε τη σκέψη του σε όλα τα φιλοσοφικά και πολιτικά ρεύματα της εποχής του, αναζητώντας ερμηνείες και απαντήσεις στα εγκόσμια και μεταφυσικά ζητήματα που βασάνιζαν τον άνθρωπο. Και πράγματι ταξίδεψε παντού: στον εθνικισμό, στον κομμουνισμό, στον χριστιανισμό, στον βουδισμό… Όμως, απ’ όπου περιηγήθηκε, απ’ όπου στρατοπέδευε τον συλλογισμό του, η διαρκής πνευματική αναζήτησή του δεν του επέτρεπε να παραμείνει για πολύ. Πάντα έφευγε, απογοητευμένος κάθε φορά. Ο εσωτερικός του κόσμος δεν έβρισκε πουθενά την ικανοποίηση. Ώσπου, αναζήτησε τις απαντήσεις ‒έξω από ιδεολογίες και κόμματα‒ μέσα από τους ανηφορικούς δρόμους της ψυχής.
Ποια ήταν η κοσμοθεωρία του Καζαντζάκη που ξεσήκωσε εναντίον του το μονολιθικό κατεστημένο της εποχής του; Ο λόγος και η σκέψη του δεν έκρυβαν τίποτε άλλο από την ανησυχία του για τον Θεό και τον Άνθρωπο, θέτοντας και τους δύο μπροστά στο χρέος και τις ευθύνες τους. Η πνευματική του κοσμοθεωρία απέβλεπε σε κάτι όντως πρωτοποριακό και ταυτόχρονα μεγαλειώδες: στη συνένωση/ταύτιση/συμφιλίωση του Θεού με τον Άνθρωπο. Να εξισωθεί ο Άνθρωπος στο μέγεθος του Θεού, ώστε «να μπορεί να κινήσει βουνά». Να κατεβεί ο Θεός στα βήματα του Ανθρώπου, ώστε «να μοιράζεται δίκαια η ευτυχία και το ψωμί. Για περισσότερη δικαιοσύνη».
Αν και διωκόμενος ανηλεώς από το επίσημο Κράτος και την Εκκλησία, αγαπήθηκε από τον λαό όσο κανείς άλλος Έλληνας συγγραφέας. Το έργο του, εξήντα πέντε χρόνια μετά τον θάνατό του, διαβάζεται μέχρι και σήμερα. Και θα διαβάζεται ανά τους αιώνες. Ο Καζαντζάκης κέρδισε την αιωνιότητα.
Ο Στέλιος Παρασκευόπουλος γεννήθηκε και εργάζεται ως δημοσιογράφος στην Αθήνα. Είναι απόφοιτος της Ελληνογαλλικής Σχολής Ecole Saint Paul.
Σπούδασε δημοσιογραφία και δημόσιες σχέσεις στο Κέντρο Σπουδών "Όμηρος". Σε ακαδημαϊκό επίπεδο, στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, μελέτησε Ιστορία και Πολιτισμό και, ειδικότερα, τις αμφίδρομες σχέσεις Ελληνισμού και Δύσης από την αρχαιότητα μέχρι τις μέρες μας.
Σε κοινωνικό επίπεδο, είναι "Πολίτης του Κόσμου" και ανάδοχος-υποστηρικτής παιδιού στην Αφρική, μέσω των δραστηριοτήτων της μη κυβερνητικής οργάνωσης Action Aids.
Εργάζεται στον πρώτο σταθμό της ελεύθερης ραδιοφωνίας, τον ιστορικό "Αθήνα 9.84 Fm Stereo" ανελλιπώς από την πρώτη μέρα λειτουργίας του (31 Μαΐου 1987) μέχρι σήμερα. Επίσης ως σύμβουλος Τύπου στο υπουργείο Δημόσιας Τάξης.
Το διάστημα 1994-2004 εργάστηκε στον τηλεοπτικό σταθμό Star Channel.
Τη δημοσιογραφική του σταδιοδρομία ξεκίνησε από τον έντυπο Τύπο, στις αρχές της δεκαετίας του 1980, και εργάστηκε στις ημερήσιες εφημερίδες των Αθηνών "Ελεύθερος Τύπος", "Βραδυνή" και "Ελεύθερος" ενώ διετέλεσε ανταποκριτής της ημερήσιας εφημερίδας της ομογένειας "Πρωινή Νέας Υόρκης". Επίσης συνεργάστηκε με το εβδομαδιαίο περιοδικό "Ένα".
Αντικείμενό του υπήρξε και παραμένει το αστυνομικό ρεπορτάζ, με δασκάλους τους κορυφαίους στο είδος Γιώργο Βαξεβανίδη και τον αξέχαστο Ηλία Μαλάτο. Ωστόσο, για ένα διάστημα ασχολήθηκε παράλληλα με το δημοσιογραφικό ντοκυμαντέρ πραγματοποιώντας οδοιπορικά σε ορεινές και παραλίμνιες περιοχές της πατρίδας μας. Τα ντοκυμαντέρ προβλήθηκαν από τα δελτία ειδήσεων του Star Channel.
Έχει πραγματοποιήσει δημοσιογραφικές αποστολές σε Ουάσινγκτον, Νέα Υόρκη, Βρυξέλλες, Μαδρίτη, Λισσαβόνα και Ρώμη, καθώς και σε δεκάδες πόλεις της Ελλάδος.
Είναι τακτικό μέλος του επαγγελματικού του σωματείου, την Ένωση Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών (Ε.Σ.Η.Ε.Α.) καθώς και της Διεθνούς Ομοσπονδίας Δημοσιογράφων (International Federation of Journalists).
