Η άμυνα και η πτώση της Ελλάδας (1940-1941)

Στις 28 Οκτωβρίου του 1940, ο Πρωθυπουργός Ιωάννης Μεταξάς είπε «ΟΧΙ» στο προκλητικό τελεσίγραφο του Μουσολίνι∙ έτσι οι ιταλικές δυνάμεις εισέβαλαν στην Ελλάδα μέσω της Αλβανίας. Η επίθεση αυτή ήταν αποτέλεσμα της επιθυμίας του Μουσολίνι να πετύχει μια εύκολη νίκη ώστε να ανταγωνιστεί τον Χίτλερ, που κατέκτησε τάχιστα τη Γαλλία. Θεωρητικά ο ελληνικός στρατός δεν είχε τον κατάλληλο εξοπλισμό ούτε ήταν προετοιμασμένος για μια τέτοια σύγκρουση, όμως ο Μουσολίνι είχε υποτιμήσει την αποφασιστικότητα των φαντάρων που πολεμούσαν για την πατρίδα τους. Μέσα σε μερικές εβδομάδες η ιταλική στρατιά αναγκάστηκε να οπισθοχωρήσει, και οι Έλληνες μπήκαν στην Αλβανία.  Την ίδια κατάληξη είχε και η νέα ιταλική επίθεση τον Μάρτιο του 1941, με αποτέλεσμα να επέμβει ο Χίτλερ για να σώσει τον σύμμαχό του. Οι Γερμανοί εισέβαλαν στην Ελλάδα μέσω της Βουλγαρίας στις 6 Απριλίου. Οι Έλληνες, με τη βοήθεια των βρετανικών δυνάμεων, αντιστάθηκαν σε έδαφος, θάλασσα και αέρα, αλλά κατατροπώθηκαν από τον κατά πολύ ανώτερο γερμανικό στρατό. Παρά την ύστατη προσπάθεια των Αυστραλών και Νεοζηλανδών στρατιωτών στο στενό των Θερμοπυλών, η Αθήνα έπεσε στις 27 Απριλίου και οι Βρετανοί απέσυραν 50.000 στρατιώτες από την Κρήτη. Ο Τζον Καρ, μέσα από το εξαιρετικό αυτό χρονικό της άμυνας της Ελλάδας, χωρίς να υποτιμά τη βρετανική βοήθεια, βασίζεται σε ελληνικές πηγές και δίνει έμφαση στις μάχες μέχρι θυσίας των Ελλήνων και στη συμμετοχή τους στον αγώνα κατά του φασισμού.