Λαμβάνοντας ως αφετηριακή αρχή την κονστρουκτιβιστική έννοια της αυτοαναφορικότητας, θα επιχειρήσουμε, στη συνέχεια, να εξετάσουμε το πρόβλημα της αναστοχαστικότητας που καταλαμβάνει μια ιδιαιτέρως σημαντική θέση στη μοντέρνα λογοτεχνία. Με άλλα λόγια, το θέμα του παρόντος δοκιμίου είναι να κατανοήσουμε σε τι μπορεί να συνίσταται μια μορφή λογοτεχνίας, η οποία λαμβάνει ως αντικείμενο τον ίδιο τον εαυτό της. Πρόκειται για μια μορφή λογοτεχνίας που στοχάζεται πάνω στις πιθανές συνθήκες της δημιουργίας της, που διαπραγματεύεται, σε γενικές γραμμές, τις συνθήκες υπό τις οποίες συντίθεται ένα κείμενο μυθοπλασίας, ενώ παράλληλα θέτει υπό αμφισβήτηση τα ίδια τα θεμέλια της "σύμβασης" που διέπει τη μεταξύ έργου και αναγνώστη σχέση.
O Rolf Breuer γεννήθηκε στη Βιέννη το 1940. Σπούδασε αγγλική και γαλλική φιλολογία καθώς και φιλοσοφία στα πανεπιστήμια της Βόννης και του Γκέττινγκεν, όπου και κατέθεσε τη διδακτορική του διατριβή το 1975. Από το 1979 διδάσκει στο πανεπιστήμιο του Paderborn, ενώ από το 1980 και έπειτα, το ενδιαφέρον του στράφηκε τόσο στη ρομαντική και σύγχρονη αγγλική φιλολογία όσο και στη θεωρία της λογοτεχνίας.
