O William James, ουμανιστής φιλόσοφος και ψυχολόγος, πανεπιστημιακός καθηγητής στο Χάρβαρντ, γνωστός για τις ριζοσπαστικές του παραδόσεις και διαλέξεις, υπήρξε συγγραφέας πολλών βιβλίων και άρθρων. Στα επτά δοκίμια του παρόντος τόμου εξετάζει με κριτική, διεισδυτική ματιά ποικίλα ζητήματα: από την παραψυχολογία και τη μεταφυσική, μέχρι τον τρόπο διδασκαλίας στα πανεπιστήμια, τα πτυχία και τα διδακτορικά. Η ευρυμάθεια, η ιδιάζουσα οπτική γωνία και η δυνατή αλλά ευαίσθητη πένα αυτής της πολυσχιδούς προσωπικότητας αποδίδουν στα μεγάλα και στα μικρά πράγματα τις αληθινές τους διαστάσεις.
Τα κείμενα αυτά, οξυδερκή και επίκαιρα, μας δίνουν για μια ακόμη φορά την ευκαιρία να επιβεβαιώσουμε την αυθεντία και τη διαχρονικότητα της σκέψης των μεγάλων στοχαστών.
Κανένας δεν αγάπησε την αλήθεια με περισσότερο πάθος από τον William James· κανένας δεν την αναζήτησε με περισσότερη επιμονή. Προχωρούσε αναλογιζόμενος μόνο τα μεγάλα προβλήματα και ξεχνούσε οτιδήποτε άλλο· ξεχνούσε ακόμα και τον εαυτό του.
(Henry Bergson)
Ο William James γεννήθηκε στο Άστορ Χάουζ της Νέας Υόρκης στις 11 Ιαναουαρίου 1842. Ως άτομο ήταν τόσο ζωντανός, ώστε η αδελφή του Άλις έλεγε ότι "ξαναγεννιόταν κάθε πρωί". Ήταν αδελφός του μυθιστοριογράφου Χένρι Τζέιμς. Σε ηλικία δεκαοχτώ ετών ο William James άρχισε να σπουδάζει τέχνες στο Νιούπορτ με τον Γουίλιαμ Μόρις Χαντ και τον Τζων Λα Φαρτζ, οι οποίοι πίστευαν ότι θα μπορούσε να γίνει ένας καλός ζωγράφος. Σύντομα, όμως, άλλαξαν τα ενδιαφέροντά του. Πήγε στο Χάρβαρντ, όπου σπούδασε ιατρική για να γίνει φυσιολόγος κι αργότερα στράφηκε προς την ψυχολογία και τη φιλοσοφία. Ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην ψυχολογία στη Γερμανία το 1867. Μετά την επιστροφή του στις ΗΠΑ δίδαξε στο τμήμα Φιλοσοφίας και Ψυχολογίας του πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, όπου και ίδρυσε το πρώτο εργαστήριο ψυχολογίας στην Αμερική, και για σύντομο χρονικό διάστημα στα πανεπιστήμια Κολούμπια και Στάνφορντ. Τα γεγονότα που τον οδήγησαν στις μεγαλύτερες αλλαγές της ζωής του ήταν η επαφή του με τη φιλοσοφία του Ρενουβιέ και την ποίηση του Γουέρντσγουερθ, ο γάμος του με την Άλις Χ. Γκίμπενς το 1878 και η καθηγητική θέση που πήρε στο Χάρβαρντ το 1872, την οποία διατήρησε μέχρι τη συνταξιοδότησή του το 1907. Πέθανε στις 26 Αυγούστου 1910, στο σπίτι του στο Τσοκορουά του Νιου Χάμσαϊρ.
Τα σημαντικότερα έργα του είναι: "Οι αρχές της ψυχολογίας" (1890), "Η θέληση να πιστεύουμε" (1897), "Οι παραλλαγές της θρησκευτικής εμπειρία" (1902).
