Η ανυπόστατη πράξη αποτελεί πάγιο τμήμα της δογματικής του κλασικού διοικητικού δικαίου, τόσο στο ελληνικό, όσο και στο γαλλικό και το γερμανικό δίκαιο, ενώ δεν απουσιάζει ούτε από το δίκαιο της Ε.Ε. Τα προβλήματα που εμφανίζονται αξίζουν την θεωρητική επεξεργασία, ιδίως με τη μέθοδο του συγκριτικού δικαίου, δεδομένου ότι ανάγονται στον ζωτικής σημασίας πυρήνα του δικαίου των διοικητικών πράξεων. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν ιδίως τα προβλήματα παροχής έννομης, προπάντων δικαστικής, προστασίας, τα οποία εξάλλου συνεχίζουν να απασχολούν έντονα τη νομολογία του ΣτΕ, με αποκορύφωμα την πρόσφατη απόφαση της Ολομέλειας 87/2011.
Η ανυπόστατη διοικητική πράξη συνιστά μια αρνητική έννοια, χαρακτηρίζεται από την απουσία του υπαρξιακού στοιχείου. Ενόψει της παρατήρησης αυτής, το εισαγωγικό κεφάλαιο της εργασίας διερευνά καταρχάς τη νομική υπόσταση της διοικητικής πράξης, η οποία συνδέεται στενά με την έκδοσή της, καθώς και με τη νομική της ισχύ, την παραγωγή των εννόμων αποτελεσμάτων στα οποία κατατείνει η πράξη.
Το πρώτο κεφάλαιο που ακολουθεί έχει ως αντικείμενο τον ορισμό του ανυπόστατου των διοικητικών πράξεων. Στο τέλος του πρώτου κεφαλαίου διαμορφώνεται μια ευρύτερη έννοια της ανυπόστατης πράξης, η οποία περιλαμβάνει πράξεις που παρουσιάζουν νομικά ελαττώματα όλως ιδιαίτερης βαρύτητας, τα οποία είναι απολύτως εμφανή.
Το δεύτερο κεφάλαιο της εργασίας έρχεται να εξετάσει τις επιμέρους βασικές κατηγορίες των ανυπόστατων διοικητικών πράξεων, ιδίως όπως αυτές διαμορφώθηκαν στη ελληνική διοικητική νομολογία. Διακρίνονται εν προκειμένω οι εν στενή εννοία ανυπόστατες πράξεις, μεταξύ των οποίων πρωτεύουσα σημασία έχουν οι ατελείς - ανολοκλήρωτες πράξεις, καθώς και οι εν ευρεία εννοία ανυπόστατες πράξεις, οι οποίες πάσχουν από κάποιο βαρύ και πρόδηλο νομικό σφάλμα, όπως είναι λ.χ. η κατά κλάδον αναρμοδιότητα του οργάνου που τις εξέδωσε.
Το τρίτο κεφάλαιο της εργασίας έχει ως αντικείμενο τα ιδιαίτερα προβλήματα παροχής έννομης προστασίας κατά ανυπόστατων πράξεων. Η εργασία προτάσσει τα ζητήματα που αφορούν στη δικαστική προστασία, τα οποία έχουν τύχει ευρύτερης και προπάντων λεπτομερέστερης νομολογιακής επεξεργασίας, ενώ ακολουθεί το πρόβλημα της δυνατότητας παροχής έννομης προστασίας στο πλαίσιο διοικητικών προσφυγών, με την ακύρωση ή ανάκληση της ανυπόστατης πράξης από τα διοικητικά όργανα. Η εργασία ολοκληρώνεται με τη συνοπτική παρουσίαση των συμπερασμάτων της σε θέσεις.
Ο Κωνσταντίνος Γώγος γεννήθηκε το 1969 στη Θεσσαλονίκη. Βασικές νομικές σπουδές στο Τμήμα Νομικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (πτυχίο τον Νοέμβριο 1991) και μεταπτυχιακές στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου του Αννοβέρου (τίτλος Magister Legum Europae τον Σεπτέμβριο 1994). Διδακτορικές σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης με υποτροφία του Γερμανικού Ιδρύματος Ακαδημαϊκών Ανταλλαγών (DAAD). Υποστήριξη της διδακτορικής διατριβής τον Ιούνιο 1996, με θέμα "Ανεξάρτητες διοικητικές μονάδες ως αποδέκτες ιδιαίτερων κρατικών δεσμεύσεων. Μια συγκριτική έρευνα με παράδειγμα τα συνταγματικά δικαιώματα". Το έργο δημοσιεύθηκε το 1997 από τον γερμανικό εκδοτικό οίκο Duncker und Humblot.
Από το 1994 δικηγόρος Θεσσαλονίκης. Επιστημονικός Συνεργάτης στο Κέντρο Διεθνούς και Ευρωπαϊκού Οικονομικού Δικαίου από τον Οκτώβριο 1996 μέχρι και τον Αύγουστο 2004 (από τον Ιανουάριο 2002 σε μερική απασχόληση).
Ο Κωνσταντίνος Γώγος υπηρετεί ως επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Νομικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης με γνωστικό αντικείμενο το διοικητικό δίκαιο. Στη θέση αυτή εκλέχθηκε τον Μάιο 2001 στη βαθμίδα του λέκτορα, ενώ εξελίχθηκε στη βαθμίδα του επίκουρου καθηγητή τον Νοέμβριο 2006.
Η μητρική του γλώσσα είναι τα ελληνικά, ενώ γνωρίζει άριστα τη γερμανική και την αγγλική γλώσσα. Διαθέτει επίσης καλές γνώσεις της γαλλικής γλώσσας. Εκτός από την διδακτορική του διατριβή, έχει γράψει δύο ακόμη αυτοτελείς μονογραφίες με αντικείμενο τους "Κανόνες Δεοντολογίας της Δημόσιας Διοίκησης" (Εκδόσεις Σάκκουλας, Αθήνα-Θεσσαλονίκη 2000) και τη "Δικαστική προσβολή παραλείψεων της διοίκησης" (Εκδόσεις Σάκκουλας, Αθήνα-Θεσσαλονίκη 2005). Επίσης πραγματοποίησε πολυάριθμες επιστημονικές δημοσιεύσεις στους ευρύτερους τομείς του διοικητικού δικαίου, του ευρωπαϊκού κοινοτικού δικαίου και του δικαίου περιβάλλοντος, καθώς και εισηγήσεις σε ένα σημαντικό αριθμό από συνέδρια, επιστημονικές συναντήσεις και σεμινάρια. Τέλος, παρείχε τις υπηρεσίες του ως νομικός εμπειρογνώμων σε επιστημονικά προγράμματα που χρηματοδοτήθηκαν από την Ευρωπαϊκή Ένωση στην Ελλάδα, τη Βουλγαρία, την Τσεχία, τη Σλοβακία και την Ρουμανία.
Πέραν των μονογραφιών που αναφέρθηκαν, στις δημοσιεύσεις του Κ. Γώγου περιλαμβάνονται περίπου 50 μελέτες και σχολιασμοί αποφάσεων που δημοσιεύθηκαν σε επιστημονικά περιοδικά και συλλογικούς τόμους, αφορούν δε θέματα ελληνικού και ευρωπαϊκού διοικητικού δικαίου (ουσιαστικού και δικονομικού), πολεοδομικού δικαίου καθώς και δικαίου περιβάλλοντος.
