Μυθοπλασία με έντονα αυτοβιογραφικά στοιχεία ή ένα μυθιστόρημα-ντοκουμέντο που φέρνει στο μυαλό το Ντος Πάσος;
Γραφή που κυλάει από τη ρεαλιστική απεικόνιση της περιπέτειας της εποχής μας έως το στυλ μιας ελεύθερης ροής που θυμίζει την περιστροφική παραληρηματική κίνηση της κάμερας του Ντε Πάλμα. Το μάτι της μυθιστορηματικής κάμερας επιχειρεί να συλλάβει την ιστορική στιγμή μετά την κατάρρευση των ιδεολογιών: τα πρόσωπα του βιβλίου μιλούν βλάσφημα, σαρκάζουν, φιλοσοφούν και ερωτεύονται αλλά στον κόσμο τους μπορεί να εισβάλλουν ατόφια ιστορικά πρόσωπα όπως ο φιλόσοφος Κάρελ Κόσικ και ιστορικά γεγονότα όπως η "Άνοιξη της Πράγας".
Το μεταϊδεολογικό Spleen διαπερνά το μυθιστόρημα του Αντρέα Τσάκαλη και η ερωτική πράξη αναλαμβάνει να σώσει τους τραυματισμένους ήρωές του, εγκλωβισμένους στην "απειλή του τίποτα".
Εντυπωσιακή επανεμφάνιση στα γράμματα μετά από πολύχρονη σιωπή του Αντρέα Τσάκαλη, πρώτου μεταφραστή του Κούντερα στην Ελλάδα.
Ένας άμεσος και κάποτε σκληρός λογοτεχνικός λόγος: ίσως οι πολιτικές απόψεις του κάποτε να σοκάρουν όπως άλλωστε και οι ερωτικές περιγραφές του, αλλά έχεις κιόλας παρασυρθεί στον κόσμο του, που είναι ο κόσμος μας.
Ο πεζογράφος και μεταφραστής Αντρέας Τσάκαλης γεννήθηκε το 1937 στη Νέα Απολλωνία της Θεσσαλονίκης. Το πρώτο του βιβλίο κυκλοφόρησε το 1961 από τις εκδόσεις "Δίφρος". Νέος ακόμα έφυγε για την Ευρώπη (Γερμανία, Σουηδία, Τσεχοσλοβακία) όπου δούλεψε και στην Πράγα παρακολούθησε μαθήματα δραματουργίας κινηματογράφου.
Άλλα έργα του "Η απειλή του τίποτα", "Η υπόλοιπη ζωή" και το ανέκδοτο "Το καταφύγιο".
Επίσης μετέφρασε από τα τσέχικα μερικούς μοντέρνους συγγραφείς, όπου Κούντερα, Φουκς, Βατσούλικ, Τσέρνα και Μιάτσκο. Έχει μεταφράσει και ένα μέρος από το έργο του Τσάπεκ, που προς το παρόν είναι ανέκδοτο. Το '75 έφυγε για την Αμερική όπου ζει με τη γυναίκα του και την κόρη του.
