Ο αρχαιοελληνικός μύθος λέει πως ο ερωτοχτυπημένος Δίας μεταμορφώθηκε σε ήρεμο μα δυνατό ταύρο για να γοητεύσει και να αρπάξει την ανυποψίαστη Ευρώπη, κόρη των ηγεμόνων της Φοινίκης. Η Ελλάδα εδώ και πέντε χρόνια βιώνει μια παράδοξη μετάταξη του αρχέγονου μύθου: είναι η ίδια θύμα "αρπαγής" από τη σημερινή "Ευρώπη" και άλλες "φίλιες" δυνάμεις. Μόνο που αυτή η αρπαγή δεν έχει κανέναν ερωτισμό ή γοητεία. Είναι μια συστηματική λεηλασία και διάλυση της χώρας, της κυριαρχίας της, του δημόσιου πλούτου της, με πρόσχημα το απύθμενο δημόσιο χρέος. Είναι, ταυτόχρονα, ένα κοινωνικό ολοκαύτωμα για τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού της. Το βιβλίο είναι ένα σύντομο κοινοβουλευτικό χρονικό αυτής της λεηλασίας, που εκπορεύεται από το νεοφιλελεύθερο δόγμα της "εσωτερικής υποτίμησης" ανθρώπων και περιουσιακών στοιχείων και, με πρόσχημα ένα μη βιώσιμο χρέος, καταλήγει στην πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων: στο σκανδαλώδες ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου μέσω του ΤΑΙΠΕΔ. Η ανάκτηση του ελέγχου και η πραγματική αξιοποίηση του δημόσιου πλούτου με αφετηρία το συμφέρον του λαού και του τόπου είναι όρος επιβίωσης της κοινωνίας και της χώρας, προϋπόθεση για ένα ριζικά διαφορετικό, ελπιδοφόρο μέλλον.
Η Νάντια Βαλαβάνη γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης το 1954. Είναι συγγραφέας και οικονομολόγος, πτυχιούχος του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (τότε ΑΣΟΕΕ) και υπ. διδάκτορας στο Τμήμα Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εργάστηκε ως δημοσιογράφος, μεταφράστρια και σε ασφαλιστική εταιρεία, ενώ από το 1996 μέχρι το 2005 ήταν διευθύντρια ξενοδοχείου στην Κρήτη (Σταλίδα Ν. Ηρακλείου). Είναι παντρεμένη με τον δικηγόρο Δήμο Τσακνιά και έχουν έναν γιο και μια κόρη.
Μαθήτρια στο Ηράκλειο Κρήτης κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής δικτατορίας, μαζί με φίλες της πραγματοποίησαν αυθόρμητες δραστηριότητες ενάντια στο καθεστώς. Από τον Ιανουάριο του 1973 συμμετείχε στο οργανωμένο μαζικό και παράνομο αντιδικτατορικό φοιτητικό κίνημα στην Αθήνα μέσα από την Αντι-ΕΦΕΕ και την ΚΝΕ. Πρωτοετής φοιτήτρια, συνελήφθη το Φεβρουάριο του 1974 μαζί με άλλα στελέχη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ και μετά από 5μηνη παραμονή υπό ανάκριση σε συνθήκες απομόνωσης στα κρατητήρια της Γενικής Ασφάλειας Αθηνών, παραπέμφθηκε σε δίκη στο Έκτακτο Στρατοδικείο Αθηνών κατηγορούμενη κυρίως για τα γεγονότα του Πολυτεχνείου. Αφέθηκε ελεύθερη από τις Φυλακές Κορυδαλλού μετά την κατάρρευση της δικτατορίας τον Ιούλιο του 1974. Αντιπρόεδρος του πρώτου μεταδικτατορικού ΔΣ του Συλλόγου Φοιτητών ΑΣΟΕΕ, πήρε μέρος στο ιδρυτικό συνέδριο της ΕΦΕΕ και εκλέχτηκε μέλος του πρώτου Εθνικού Συμβούλιου της (Ιούνιος 1975). Συμμετείχε σε όλους τους μεταπολιτευτικούς κοινωνικούς και δημοκρατικούς αγώνες και χρημάτισε μέλος του ΚΣ και του Γραφείου της ΚΝΕ και αναπληρωματικό μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ. Έχει συμμετάσχει ως στέλεχος της ΚΝΕ και του ΚΚΕ σε πολλά συνέδρια και αποστολές στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης, στις ΗΠΑ και στη Μέση Ανατολή. Αποχώρησε από το ΚΚΕ το 1989 διαφωνώντας με τη συμμετοχή στην κυβέρνηση Τζανετάκη. Έκτοτε παραμένει ανένταχτη στο χώρο της ριζοσπαστικής Αριστεράς. Έχει ασχοληθεί ιδιαίτερα με τη μελέτη του έργου του Μπέρτολτ Μπρεχτ. Σχετικά σημειώματα και δοκίμια της έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικά και επιστημονικά ελληνικά και διεθνή περιοδικά. Έχει συμμετάσχει σε διεθνή Συμπόσια και ημερίδες για τον Μπρεχτ, ανάμεσα στα οποία και στο κεντρικό γεγονός για τα 50 χρόνια από το θάνατο του, που οργάνωσε η Διεθνής Ένωση για τον Μπρεχτ το 2006 στη γενέτειρα του, το Άουγκσμπουργκ της Βαυαρίας, με θέμα "O Μπρεχτ και ο θάνατος", με ανακοίνωση της για τα διδακτικά θεατρικά έργα. Είχε την ιδέα, οργάνωση και επιμέλεια του βιβλίου "Μπέρτολτ Μπρεχτ: κριτικές προσεγγίσεις" (Στάχυ 2002, Πολύτροπο 2004), μιας διεθνούς έκδοσης με δοκίμια για τον Μπρεχτ, ένα δικό της και 15 γνωστών ειδικών, πανεπιστημιακών από την Ευρώπη και τις ΗΠΑ, αλλά και μεγάλων καλλιτεχνών, όπως η Γκιζέλα Μάι και οι τότε βοηθοί σκηνοθέτες του Μπρεχτ στο Μπερλίνερ Ανσάμπλ, Μ. Βέκβερτ και Κ. Βέμπερ. Το βιβλίο έχει συμπεριληφθεί ως διδακτικό εγχειρίδιο στη βιβλιογραφία μαθημάτων στα Τμήματα Θεατρολογίας των Πανεπιστημίων Αθηνών, Πατρών και Θεσσαλονίκης. Έχει μεταφράσει ποιήματα του Μπρεχτ (Σύγχρονη Εποχή), δύο βιβλία με διηγήματα του (Καστανιώτης), το διδακτικό θεατρικό έργο "Η εξαίρεση και ο κανόνας" (Ομάδα Σύγχρονης Τέχνης του Γιάννη Καλατζόπουλου, θεατρική σεζόν 1998-1999), καθώς και λογοτεχνικά και παιδικά βιβλία (εκδόσεις Καστανιώτη και Πατάκη). Τον Νοέμβριο του 2006 ανέβασε σε συνεργασία με γνωστούς καλλιτέχνες (Τάσος Καρακατσάνης, Τάκης Τζαμαριάς, Μαρία Δημητριάδη, Κάτια Γέρου, Στέλιος Μάινας, Κωστής Ρασιδάκις κ.α.), στο θέατρο "Ιλίσια" την παράσταση λόγου και μουσικής "Σκέφτομαι σημαίνει αλλάζω", μια παραγωγή του ΣΥΝ για τα 50 χρόνια από το θάνατο του Μπρεχτ. Επίσης οργάνωσε και ανέβασε τη μουσική παράσταση-διάλεξη για τη μουσική των Κουρτ Βάιλ και Χανς Άισλερ με τίτλο "Έρευνα για το αν ο άνθρωπος τον άνθρωπο βοηθά", στους Δήμους Παλαιού Ψυχικού, Ηρακλείου και Νέας Μάκρης (Δεκέμβριος 2006 έως Ιούνιος 2007) και το αφιέρωμα στο διεθνές κι ελληνικό εργατικό τραγούδι με τίτλο "Ψωμί και τριαντάφυλλα" για το Δήμο Ελληνικού την Πρωτομαγιά 2007. Το μυθιστόρημα της "Οι εσπερινοί επισκέπτες", διηγήματα, ποιήματα (ανάμεσα τους δύο ατομικές ποιητικές συλλογές, "Τέλος εποχής", Καστανιώτης, και "Στ
