Το θέατρο του Χικμέτ, έντονα επηρεασμένο από τις πολιτικές επιλογές του, έχει τα χαρακτηριστικά του επικού θεάτρου, καθώς επιδιώκει την εξερεύνηση της ανθρώπινης ηθικής και την πυροδότηση της σκέψης του θεατή.
Η "Γελάδα" είναι σύμβολο· συμβολίζει το όνειρο για οικονομική και κοινωνική εξέλιξη και ευμάρεια. Η μητέρα, με μια μικρή σύνταξη χηρείας, ονειρεύεται να δει την κόρη της σπουδαία τραγουδίστρια της όπερας και τον γιο της μεγάλο ποιητή.
Πραγματικότητα θα γίνουν τα όνειρά τους μόνο εφόσον η παχιά γελάδα θα κατεβάζει γάλα που θα γίνει βούτυρο που θα πουληθεί. Σύντομα όμως η γελάδα αγιοποιείται και από σωτήρας μετατρέπεται σε δυνάστη τους.
Το έργο γράφτηκε στη Μόσχα το 1956 και θίγεται έντονα το ζήτημα της ατομικής ιδιοκτησίας που προβάλλεται από την μικροαστική ηθική ως υπέρτατη αξία, ικανή να διαλύσει, ωστόσο, τις ανθρώπινες σχέσεις και να υπονομεύσει κάθε αίσθημα αγνότητας και ειλικρίνειας.
Ο Ναζίμ Χικμέτ (1902-1963), γεννημένος στη Θεσσαλονίκη επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και μελοποιημένος από τον Μίκη Θεοδωράκη, τον Μάνο Λοΐζο, τον Θάνο Μικρούτσικο και άλλους, είναι από τους μεγάλους ξένους ποιητές που κατέχουν μια ξεχωριστή θέση για τους Έλληνες αναγνώστες. Γόνος οικογένειας κρατικών αξιωματούχων, ο Χικμέτ αρχικά πήγε στη ναυτική ακαδημία και υποστήριξε την κεμαλική επανάσταση, γράφοντας παράλληλα έμμετρα πατριωτικά ποιήματα. Ωστόσο, οι κομμουνιστικές ιδέες του τον έβαλαν γρήγορα σε τροχιά σύγκρουσης με τη νέα τάξη πραγμάτων στην Τουρκία. Θέλοντας να ζήσει από κοντά τα αποτελέσματα της επανάστασης των μπολσεβίκων, μετακόμισε στη Μόσχα, όπου σπούδασε οικονομικά και πολιτικές επιστήμες. Επέστρεψε στην Τουρκία το 1924, εισάγοντας τον ελεύθερο στίχο και τη λεγόμενη "αποποιητικοποίηση της ποίησης", και προώθησε συστηματικά τις πολιτικές του απόψεις μέσω του πολύπλευρου συγγραφικού του έργου. Ως αποτέλεσμα, θεωρήθηκε αντικαθεστωτικός και πέρασε πολλά χρόνια της ζωής του στη φυλακή. Το 1951 άφησε οριστικά πίσω του την Τουρκία, ζώντας τα τελευταία χρόνια του στην ΕΣΣΔ και σε άλλες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, όπου υπηρέτησε τα κομμουνιστικά του ιδεώδη. Στη χώρα του έγινε δημοφιλής κυρίως μετά τον θάνατό του. Για την τουρκική αριστερά ήταν "ποιητής του λαού και ήρωας της επανάστασης". Διεθνώς θεωρείται από τους σημαντικότερους ποιητές του 20ου αιώνα και το έργο του έχει μεταφραστεί σε 50 γλώσσες.
