Η γένεση κατά τους αρχαίους Έλληνες

Δύο πανάρχαιες ελληνικές θεότητες ήταν ο μεγαλοπρεπής Φόρκυς και η πανέμορφη Κητώ. Για πολλούς αιώνες και σε εποχές που χάνονται μέσα στο χρόνο, προτού ακόμη πάρει την κυριαρχία ο Ποσειδώνας, αυτοί βασίλευαν σε όλες τις θάλασσες.
Από την ένωση των δύο αυτών θεοτήτων γεννήθηκαν οι περίφημες Φορκίδες, οι ομορφομάγουλες Γραίες, Πεμφρηδώ και Ενυώ, θεότητες σεληνιακές, οι οποίες είναι άγνωστες σχεδόν σε όλους.
Ύστερα γεννήθηκαν οι τρεις Γοργόνες, η Σθενώ, η Ευρυάλη και η φοβερή Μέδουσα, η πιο γνωστή απ' όλες. Την γνωρίζουμε σαν ένα τέρας που απολιθώνει όποιον την κοιτάξει. Από το όνομά της όμως, που σημαίνει την προστάτιδα, τη βασίλισσα, βλέπουμε ότι κάτι άλλο κρύβει ο "μύθος" γι' αυτήν. Εξ' άλλου από πολλούς ερευνητές ταυτίζεται με την Αθηνά.
Τέλος γεννήθηκε και ο περίφημος Δράκος των Εσπερίδων που έργο του είχε να φυλάει στον κήπο της Ήρας, τα μήλα της γνώσεως από κάθε μολυσμένο από τις αμαρτίες θνητό. Μόνον ο Ηρακλής κατάφερε να τον νικήσει, αφού όμως πρώτα έκανε μία εσωτερική πορεία αυτοκαθάρσεων, νικώντας όλα τα θεριά του νου και της ψυχής του.
Μέσα σ' αυτό το βιβλίο για πρώτη φορά παρουσιάζεται μία ολοκληρωμένη εικόνα για τα τέκνα του Φόρκυος και της Κητούς και μπορεί ο αναγνώστης να βρει όλες τις πληροφορίες που υπάρχουν στην αρχαία ελληνική γραμματεία οι οποίες καταγράφονται, αναλύονται και ερμηνεύονται. Έτσι καταδεικνύεται η υψηλή εσωτερική αξία των μύθων αλλά και το μέγεθος των οντοτήτων που περιγράφουν.