Στη διάρκεια των τελευταίων ετών η ψυχαναλυτική θεωρία και πρακτική άρχισε να γίνεται όλο και περισσότερο έτοιμη να δεχτεί τη σημασία των πρωταρχικών εμπειριών της μητέρας. Τα ευρήματα του Καυκαλίδη προκαλούν όσους ενέχονται στο θέμα αυτό να προχωρήσουν σε ουσιαστική συζήτηση και πιθανώς σε αναθεώρηση βασικών ψυχαναλυτικών υποθέσεων. Έχω την εντύπωση ότι σήμερα τα αποτελέσματα των ερευνών του Καυκαλίδη έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να συναντήσουν ευρύτερη αποδοχή απ' ό,τι είχαν όταν πρωτοξεκίνησε τις μελέτες του.
Σήμερα ένα πλήθος από ευρήματα στον χώρο της προγεννητικής και περιγεννητικής ψυχολογίας και ιατρικής, υποστηρίζουν τα αποτελέσματα στα οποία έφτασε ο Καυκαλίδης. Σχετικά, και ειδικά για τα ενδιαφέροντα των ασθενών, ελπίζω ότι αυτό το βιβλίο θα διαβαστεί από ένα πλατύ κοινό, καθώς τα ευρήματα του Έλληνα συναδέλφου θα μπορούσαν να ενθαρρύνουν πολλούς θεραπευτές που έκαναν παρόμοιες παρατηρήσεις σε διαφορετικά πλαίσια και να τους οδηγήσουν ώστε να τις λάβουν σοβαρά υπόψη, ούτως ώστε να παρέξουν καλύτερη υποστήριξη στους ασθενείς τους επανεκτιμώντας τις πρωταρχικές εμπειρίες τους.
καθηγητής Ludwig Janus MD., PhD. Χαϊδελβέργη
Ο ψυχίατρος Αθανάσιος Καυκαλίδης (1919 - 1987) υπήρξε πρωτοπόρος ερευνητής, παράλληλα με τους ψυχιάτρους Stanislav Grof, Humphrey Osmond (ΗΠΑ), Ronald Sandison, Frank Lake (Μ. Βρετανία) και Hanscarl Leuner (Γερμανία), στη χρήση των ψυχοδηλωτικών φαρμάκων ως βοηθητικό μέσο στην ψυχοθεραπεία.
Σπούδασε την ιατρική από το Πανεπιστήμιο της Αθήνας και πήρε τις μεταπτυχιακές σειρές μαθημάτων στη νευρολογία, την πειραματική νευροφυσιολογία, τη νευροχειρουργική και την ψυχιατρική στο Prince of Wales General Hospital, το Ίδρυμα Νευρολογίας Λονδίνου, το Serafimer Lazarettet και το Karolinska Institutet Stockolm, και το νοσοκομείο Αιγινίτιον στην Αθήνα.
Από το 1960 ως το 1987 αφιέρωσε πολύ χρόνο στην κλινική έρευνα στη ψυχοθεραπευτική εφαρμογή ορισμένων ψυχεδελικών φαρμάκων (LSD κλπ.)
Μη Διαθέσιμο
