"Αν δεν θέλετε η μέρα τούτη να χωρίσει το παρελθόν σας από το μέλλον σας σε δύο κομμάτια χαράς και αγωνίας, μην πλησιάζετε την Κόντσα Πέρεζ. Αν ακόμη δεν δοκιμάσατε την παραφροσύνη που μπορεί να γεννηθεί και να παραμείνει στην ανθρώπινη καρδιά, μην πλησιάζετε αυτή τη γυναίκα. Αποφύγετέ την σαν το θάνατο, αφήστε με να σας σώσω από κείνη, σπλαχνισθείτε τον εαυτό σας."
Έτσι μίλησε ο Δον Ματέο Ντιάζ στον υποψήφιο εραστή της γυναίκας που ο ίδιος τη λάτρευε παθολογικά, αλλά και οι δύο άντρες δεν απέφυγαν τη μακρόχρονη και οδυνηρή καταστροφή που τους προκάλεσε ένας θηλυκός Τζέκυλ - Χάυντ.
Η σχέση του άντρα με το αιώνιο θήλυ προβάλλεται με σαρκασμό μέσα από τα συναρπαστικά επεισόδια της "Γυναίκας και του νευρόσπαστου", της αριστουργηματικής νουβέλας του Πιέρ Λουίς που ενέπνευσε τον Λουί Μπουνιουέλ να τη μεταφέρει στην οθόνη με τίτλο: "Το σκοτεινό αντικείμενο του πόθου".
Γάλλος συγγραφέας και ποιητής (1870-1925), που συνδύασε, στα περισσότερα έργα του, νεοκλασικά και αισθησιακά στοιχεία με έναν στυλιστικό τρόπο γραφής. Κυριότερα έργα του είναι τα: "Astarte" ("Αστάρτη", ποιήματα εμπνευσμένα από την ελληνική αρχαιότητα, 1893), "Les Chansons de Bilitis" (ποιήματα, 1894, από τα οποία εμπνεύστηκε τρεις συνθέσεις ο Claude Debussy), "Aphrodite, moeurs antiques" ("Αφροδίτη", μυθιστόρημα, 1896), "La Femme et le pantin" ("Η γυναίκα και το νευρόσπαστο", μυθιστόρημα, 1898, πάνω στο οποίο βασίστηκε η ταινία του Λουί Μπουνουέλ "Το σκοτεινό αντικείμενο του πόθου"), "Psyche" ("Ψυχή", ημιτελές μυθιστόρημα), "Les Aventures du roi Pausole" (ελευθεριακό αφήγημα στο ύφος του 18ου αιώνα, 1901), "Conchita" (θεατρικό μελόδραμα, παίχτηκε το 1911 σε σκηνοθεσία Zingarini - Vaucaire και μουσική Richard Zandonai), "Pervigilium mortis" (εκτενής ποιητική σύνθεση, 1916), κ.ά. Διάφορα άλλα ερωτικά έργα, μεταξύ των οποίων το "Trois filles de leur mere" ("Τρία κοριτσάκια της μαμάς τους"), με τολμηρότερη γραφή, δεν εκδόθηκαν ποτέ όσο ζούσε.
Μη Διαθέσιμο
