Ένα καλοκαίρι καυτό, στα υψίπεδα του Τιρόλου. Ένας αφηγητής, μια νέα γυναίκα, ένας Αύγουστος άνυδρος και στεγνός. Η ατμόσφαιρα μέσα στην οποία εκτυλίσσεται το έργο του Στέφαν Τσβάιχ είναι βαριά, αποπνικτική, καλοκαιρινή. Ο συγγραφέας αντιστοιχεί τις πράξεις, τις αισθήσεις, τις αντιδράσεις, τις διαθέσεις και τις ψυχικές μεταπτώσεις των διαφόρων χαρακτήρων με τις εναλλαγές των καιρικών συνθηκών, μια ιδέα που απαντά κανείς τόσο σε τούτη τη νουβέλα όσο και σε άλλα έργα του Τσβάιχ.. Έτσι, στη Γυναίκα και το τοπίο, οι ήρωες, και κυρίως η νεαρή κοπέλα την οποία συναντά ο συγγραφέας και αφηγητής, βγαίνουν αλλαγμένοι ύστερα από τη "σωματική", θα έλεγε κανείς, επαφή με τη φύση , το σύμβολο της γυναίκας. Ο αφηγητής -με τις αισθήσεις του σε υπερδιέγερση εξαιτίας της πνιγηρής ζέστης- αντιλαμβάνεται τη φύση σαν γυναικείο πλάσμα που ερωτοτροπεί με τον ουρανό, την ενσάρκωση του αρσενικού. Η Γυναίκα και το τοπίο είναι μια νουβέλα με αλληγορικό χαρακτήρα, που αποπνέει συνάμα αισθησιασμό και λυρισμό.
Ο πολυταξιδεμένος και πολυγραφότατος Στέφαν Τσβάιχ γεννήθηκε στη Βιέννη στις 28 Νοεμβρίου 1881. Ως το 1935 -αν εξαιρέσουμε το πολυάριθμα ταξίδια του στο εξωτερικό- ζει στην Αυστρία (Βιέννη και Σάλτσμπουργκ). Μεταφράζει Βερλαίν, Μπωντλαίρ και Βεράρεν, δημοσιεύει ποίηση ("Ασημένιες χορδές", "Τα πρώτα στεφάνια"), νουβέλες ("Φόβος", "Αμόκ", "Σύγχυση των αισθήσεων" κ.ά.), θεατρικά ("Βολπόνε"), δοκίμια, καθώς και τα περισσότερα έργα μια μεγάλης σειράς βιογραφικών μελετών και λογοτεχνικών πορτρέτων για μεγάλες προσωπικότητες του παρελθόντος ("Τρεις δάσκαλοι: Μπαλζάκ-Ντίκενς-Ντοστογιέφσκι", "Ρομαίν Ρολάν", "Μαρία Αντουανέτα", "Μαρία Στιούαρτ", "Θρίαμβος και τραγωδία του Εράσμου του Ρότερνταμ" κ.ά.). Το 1933, με την ανάληψη της εξουσίας από τους εθνικοσοσιαλιστές στη γειτονική Γερμανία, τα βιβλία του Τσβάιχ γίνονται στόχος της ναζιστικής προπαγάνδας. Το 1935 εγκαταλείπει οριστικά την Αυστρία, εγκαθίσταται στο Λονδίνο και το 1940 αποκτά τη βρετανική υπηκοότητα. Το 1941 φεύγει για τις ΗΠΑ και από κει για τη Βραζιλία. Πικραμένος από τα πολιτικά γεγονότα και από το τέλος της εποχής που περιγράφει στο αυτοβιογραφικό του έργο "Ο χθεσινός κόσμος", αυτοκτονεί μαζί με τη γυναίκα του στις 23 Φεβρουαρίου 1942 στην Πετρόπολη, κοντά στο Ρίο ντε Τζανέιρο.
