Η "Γυναίκα του Αριθμού 4237" είναι μια απλή μελοδραματική ιστορία με αρκετά στοιχεία "ελευθεριακού ρεαλισμού", που εν πολλοίς ακολουθεί τη θεματολογική, ιδεολογική και αισθητική πεπατημένη του ύστερου ρομαντισμού, στηριγμένη σε αλγεινές προσωπικές αναμνήσεις και εντυπώσεις της Σοφίας Κροπότκινα -συντρόφου του μεγάλου Ρώσου αναρχικού- από τους αθέατους κόσμους των μεταλλωρύχων και των φυλακών.
